در مورد پدر و مادر و احترام به آنها و روایات و داستانهای در این زمینه زیاد شنیدیم و مطلب زیر هم به این مهم اشاره دارد ولی آن چیزی که شاید کمتر به آن توجه کرده باشیم دو مطلب است که اول دومی را می گویم ! که پیامبر (ص) فرمودند :

“الآباءُ ثَلاثَةٌ: أبٌ وَلَّدَکَ، و أبٌ زَوَّجَکَ، و أبٌ عَلَّمَکَ” تحریر المواعظ العددیّه ص247.‏ پدران سه دسته اند : پدری که از صلب او به وجود آمدی ، پدر همسر تو و کسی که به تو علم می آموزد ! پس دایره والدین مقداری گسترده تر شد .

و مطلب مهم تر این که پیامبر (ص) در آن حدیث معروف فرمودند : أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة ؛ من و علی (ع) دو پدر این امت هستیم ( بحارالأنوار 16 95 باب 6)

و امروز امام زمان (عج) و وای به حال من اگر خدای ناکرده عاق امام زمانم بشوم !

احسان و نیکی به والدین در درجه‌ای از مرتبه قرار دارد که خداوند در قرآن آن را بعد از توحید و یکتاپرستی بیان می‌کند: «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»، (نساء، ۳۶) «أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً» (انعام، ۱۵۱)

با چنین درجه‌ای از اهمیت اگر انسان به پدر و مادر خود احترام نگذارد و یا پیوند خود با آنان را قطع کند دچار عقوبت می‌شود که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.

خدا گسستن پیوند با والدین را نکوهیده و درباره آن تهدید کرده است. کسانی که پدر و مادر خود را تحقیر و به آنان اهانت می‌کنند به سرانجامی بد گرفتار می‌شوند.

در قرآن کریم آمده است: و آن کس که به پدر و مادر خود، آنگاه که او را به پذیرش رستاخیز فرا خواندند، گفت: اف بر شما… اینان کسانی‌اند که آن سخن (وعده عذاب) درباره آنان به حقیقت پیوست، در حالی که در میان امت‌هایی از جنیان و آدمیان هستند که پیش از آنان درگذشتند. قطعا اینان زیانکاراند. (احقاف، آیات ۱۷ و ۱۸

این آیه تنها درباره فرزندان کفرپیشه نیست، بلکه محور آن نکوهش اهانت و تحقیر والدین است، چنان که خدا در آیه‌ای دیگر، این کار را نکوهیده و فرموده است: و… به آنان کلمه‌ای ناخوشایند مگوی و با آنان پرخاشگری مکن. (سوره اسراء، آیه ۲۳

خداوند کسی را که مورد غضب پدر و مادر واقع شده است هر چند هم هر طاعتی هم انجام بدهد، نمی‌بخشد و می‌گوید: هر کاری می‌خواهی بکن که من تو را نمی‌بخشم. (میزان الحکمه، ج۱۰، ص۷۱۶

صفحات: 1· 2

رهبری امام خمینی(ره) و ویژگی‌ها و امتیازات خاص آن در نگاه آیت الله خامنه ای از اصلی‌ترین و مهم‌ترین دلایل پیروزی انقلاب اسلامی، تثبیت نظام اسلامی در كشور و حركت رو به جلوی ملت ایران در عرصه‌های گوناگون است. مواردی چون شناخت نیروی مردم و بهره‌گیری از آن و نهادسازی در راستای حفظ دستاوردهای انقلاب از جمله خصوصیات رهبری نهضت بوده كه توسط رهبر انقلاب به عنوان «هنر امام خمینی(ره)» نامیده شده است.
آنچه در ادامه می‌آید گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره‌ی ویژگی‌های منحصر به فرد رهبری امام خمینی(ره) است:


مطرح كردن حاكمیت اسلام

بيت‌الغزل كار امام، ايجاد حكومت اسلامى بود. اگر فرض كنيم چنين انقلابى بدون شعار حكومت به راه مى‌افتاد - به عنوان اصلاحات و همان كارهايى كه در تأسيس عدالتخانه و تشكيلات مشروطيت شد - بلاشك كار امام، يك دهم كار الان اهميت نداشت؛ چون بالاخره آن خاندان مى‌رفتند و جناح و جريانى از متديّنين - كه قاعدتاً منتخبان امام، متديّنين بودند - روى كار مى‌آمدند؛ اما آن كار چيزى بود، اين كار يك چيز ديگر است. اهميت كار امام - كه توقّع اين است ما اين كار را تقويم درستى بكنيم - اين بود كه مسأله حاكميت اسلام را مطرح كردند. حكومت اسلامى به معناى حكومت مسلمين نيست؛ به معناى حكومت اسلام است، والّا اگر فقط حكومت مسلمين باشد، حدّاكثرش اين است كه مسلمانى در رأس كار مى‌آيد و رفتار شخصى او، رفتار خوبى خواهد بود. احياناً نمى‌گذارد در ظواهر جامعه هم فسق و فجورى صورت گيرد؛ اما نظام كشور و اداره زندگى براساس اسلام نخواهد بود؛ سلايق و فرهنگها و عادات و كج‌فهميهاى گوناگون تأثير مى‌گذارند. چيزى كه جامعه اسلامى را مصونيت مى‌بخشد، «حكومت اسلامى» است؛ يعنى حاكميت اسلام. هنر بزرگ امام اين بوده است كه حاكميت اسلام را در اين‌جا مطرح كردند.
صيغه خاص ايشان هم براى حاكميت اسلام، «ولايت فقيه» بود. ۱۳۷۸/۱۱/۰۴

صفحات: 1· 2

تاریخ دقیق تولّد حضرت عبدالعظیم علیه السّلام در برخی از منابع به این شرح ذکر شده است: حضرت شاه عبدالعظیم که کنیه اش ابوالقاسم و ابوالفتح نیز بوده ، در روز پنج شنبه چهارم ماه ربیع الآخر و در برخی از منابع دیگر دیگر  درچهارم ربیع الثانی سنه 173 هجری قمری ، مطابق 25 تیر ماه 158 یزدگردی ، در زمان هارون الرشید در مدینه در خانه جدّش حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام متولّد شد.

ایشان  طی مدت ۷۹ سال عمر با برکت خود، چهار امام بزرگوار را درک نمود: امام موسی کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم‌السلام، و از سه امام آخر احادیث فراوانی روایت کرده است.

صفحات: 1· 2