یا شمس الشموس

هیهات من الذله

06 آبان 1392 توسط 313
ما را به غیر داغ تو گریان نمی کنند / جز در هوای روضه پریشان نمی کنند
آنان که مومن اند گه امتحان شدن/ هر چه کنند پشت به ایمان نمی کنند
تا پرچم حسین روی بام خانه هاست / باور کنید حمله به ایران نمی کنند
یاد شهید، یاد ولایت می آورد / بیهوده نیست یاد شهیدان نمی کنند
پیران مدعی همین انقلاب ما / کاری که می کنند جوانان نمی کنند
با نهضت حسینی دوران مخالفند / حفظ حریم پیر جماران نمی کنند
اسلام زنده است ببینید دشمنان / دیگر هوای حمله به لبنان نمی کنند
این گردباد های به غیرت درآمده / تسلیم رهبرند که طوفان نمی کنند


لحظه تولد مورچه را دیده اید ؟

06 آبان 1392 توسط 313
مجموعه مورچه‌ها یک ملکه دارند که مسئول تخم‌گذاری است، این ملکه در اکثر گونه‌ها تنها یک بار جفت‌گیری می‌کند و جفت او پس از جفت گیری می‌میرد، البته خود ملکه هم خوش شانس نیست و در بسیاری از گونه‌ها پس از تخم گذاری کشته شده یا از لانه بیرون انداخته می شود.
مورچه‌های کارگر مسئول نگهداری از تخم‌ها هستند و ملکه باید سعی کند تا بیشترین تعداد تخم ممکن را بگذارد زیرا عمر مورچه‌های کارگر تنها 2 تا 3 هفته است و باید همیشه به قدری تخم موجود باشد که مجموعه مورچه بتواند به حیات خود ادامه دهد.

تخم های مورچه تا زمان به دنیا آمدن در مراقبت کامل مورچه‌های کارگر هستند و جالب است که در وقت خارج شدن مورچه‌ها از تخم، این موجودات ریز به یکدیگر کمک می کنند.

آشنایی با میثم تمار در سالروز شهادتش/ آیا او ایرانی بوده یا خیر؟

06 آبان 1392 توسط 313

«میثم» در لغت عرب به فردی گفته می‌‌شود که بر هرچه گذر می‌‌کند آن‌را می‌‌شکند و از بین می‌‌برد، اما شاید معنای آن در لغات دیگر این نباشد.
میثم بن یحیای تمار از بردگان ایرانی بود که توسط امیر المؤمنین(ع) خریداری و آزاد شد و به شغل خرما‌­فروشی مشغول شد. او از شیعیان مخلص امام علی(ع) بود که در راه آن‌حضرت نیز به شهادت رسید.

«میثم بن یحیای تمار»، از بزرگان شیعه و از افرادی است که در راه تشیع خود و محبت امام علی(ع) در اواخر سال 60 هجری به شهادت رسید. او از بردگان زنی از قبیلۀ بنی اسد بود که حضرت علی (ع) او را خریده و آزاد کرد و سپس یکی از یاران مخلص امام علی(ع) و بعد از ایشان از اصحاب امام حسن(ع) و امام حسین(ع) شد. کتابی حدیثی نیز به میثم نسبت داده شده است.[1]
خاندان میثم نیز از بزرگان شیعه شدند، به طوری که ابن ندیم، فهرست‏‌نگار و کتاب‌‏شناس معروف، على بن اسماعیل بن میثم تمّار را نخستین کسى مى‏‌داند که در مسئله امامت، رساله‏‌اى نوشت و نام دو تک‌‏نگاره از وى را به نام‌‌هاى «الامامة» و «الاستحقاق» نیز به میان مى‌‏آورد.[2]

برده بودن میثم اشاره به این دارد که وی از مردم عجم بوده،[3] و بعید نیست که وی ایرانی باشد.[4] شیخ مفید در این باره می‌فرماید: «امام علی(ع) آن‌گاه که میثم را خریده و آزاد کرد از نام او پرسید، گفت: نام من سالم است. حضرت به او فرمودند: این‌گونه از رسول خدا(ص) به یاد دارم که فرموده بود: نام قبلی تو که در عجم داشته‌‌ای، میثم بود؟ گفت: این چنین است و خدا و رسولش و شما ای امیر مؤمنان راست می‌‌گویید. امام فرمودند: به همان اسم قبلی بازگرد! پس دوباره نامش میثم شد.[5]

صفحات: 1· 2

رضای خدا

06 آبان 1392 توسط 313

کارتان را برای خدا نکنید؛برای خدا کار کنید! تفاوتش فقط همین است که ممکن است حسین(ع) در کربلا باشد و من در حال کسب علم برای رضای خدا …!