به نظر میرسد صرف نظر از بحث سندی این روایت از لحاظ محتوایی دلالتی بر عدم جواز رانندگی زن ندارد آنچه در این روایت مورد مذمت واقع شده سوار شدن زن بر خصوص زین است که معمولا روی اسب قرار میگیرد موید این مطلب روایتی است که از امیر مومنان علیه السلام نقل شده که میفرماید زنان را سوار بر زین نکنید که موجب تحریک وتهییج {شهوت جنسی}آنان میشوید {بحارج۱۰۰ ص۲۶۰}

صفحات: 1· 2

در پروتکل دانشوران صهیون ( اساسنامه فعالیت های صهیونیسم جهانی) آمده است:
ما باید کاری بکنیم که اخلاق در همه جا ویران شده تا راه سیطره ما را بگشاید.

- برای نابود کردن «گوییم» ( غیر یهودی ها) عشق به عیاشی و تجمل پرستی را در بین آنها
رواج می دهیم، زیرا سیری ناپذیری این گرایش، به هیچ چیز رحم نمی کند و همه را می بلعد…

- ادبیاتی نامفهموم و مستهجن رواج می دهیم تا بتوانیم در برابر برنامه های خودمان
نوعی آرامش در مردم ایجاد کنیم.

- برای آنکه توده ها در گمراهی بمانند و ندانند با آنها چه می شود،
با ایجاد وسایل لذت بردن و شهوترانی، آنها را به خود مشغول کنیم.

• اکبر گنجی در روز 11 بهمن سال 1338، در کوی سیزده آبان شهر ری به دنیا آمد. پدرش کارگر پمپ بنزين بود که در روز اول خرداد 1376، یک روز قبل برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، درگذشت. او يک خواهر و دو برادر دارد. او در محله‏های «نازی آباد» و «یاخچی آباد» بزرگ شد. دوران کودکی و نوجوانی اش را با «سعید حجاریان» و «عباس عبدی» گذراند، این آشنایی منجر به فعالیت های سیاسی مشترک آنان در سال‏های بعد شد.

  گنجی بعد از گذراندن دوران دبستان و راهنمايی، به «هنرستان صنعتی» شهر ری رفت و تا سال 1357 که انقلاب آغاز شد، در هنرستان درس می‏خواند. همسرش «معصومه شفيعی» نام دارد و حاصل ازدواج آنها، دو دختر به نام‏های رضوانه و کيميا است.

  اکبر پونز!

  هر چند از سوابق انقلابی و مبارزاتی اکبر گنجی اطلاعات دقیقی وجود ندارد اما بسیاری او را همانند محسن مخملباف، جزو آن گروه از افرادی می‏دانند که در ابتدای پیروزی انقلاب دارای روحیه‏ای افراطی بودند و در سر چهار راه ها با دوستان و هم مسلکان خود می‏ایستادند و به صورت خود سرانه با افرادی که تشخیص می دادند ظاهری نامناسب دارند برخورد تند می کردند. محمدحسین صفارهرندی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی، در این باره چنین می‏گوید: «اكبر گنجی كه امروز ادعا میكند آن روزها دنبال دخترهایی می‏گشت كه چند تار مو از زلف‏شان بیرون زده و به روی آن‌ها اسید می‌پاشید و اینكه به او اكبر پونز می‏گفتند برای این بود كه به پیشانی دخترهای جوانی كه پوشش متفاوتی داشتند پونز می‌چسباند.» از این رو است که امروز عده ای او را با لقب دهه 60 وی یعنی اکبر پونز صدا می کنند!

صفحات: 1· 2