اين روزها مصادف است با سالگرد ربوده شدن “حاج احمد متوسليان” و همراهانش سيد محسن موسوي، تقي رستگار مقدم و کاظم اخوان از سوي مزدوران رژيم صهيونيستي (فالانژها) در لبنان.

احمد متوسليان قبل از اعزام به لبنان در جمع رزمندگان اسلام گفت: “ما با اسرائيل وارد جنگ خواهيم شد، هر کس مرد اين راه است، بسم‌الله؛ هر کس نيست خداحافظ … “

به نوشته حمید داودآبادی در‌ کتاب ” کمین جولای 82 “، زمانی که نیروهای ایرانی به لبنان رفتند، لبنان درگیر جنگ بود و دولت مرکزی مستقری هم نداشت.

واضح است که وقتی در منطقه‌ای جنگ در گرفته است، وقوع حوادثی نظیر گروگان‌گیری و ربایش طبیعی است و از این منظر می‌توان گفت که اسارت حاج احمد متوسلیان از قبل قابل پیش‌بینی بود.

ضمن این‌که دو نفر دیگر از نیروهای ایرانی هم چند وقت قبل اسیر شده بودند و این گروگان‌گیری‌ها برای بار اول نبود که رخ می‌داد.

صفحات: 1· 2

لذت مناجاتت را از من گرفت گناهانم..

و من چه غافلانه خیال میکنم

اتفاقی نیافتاده که…

دوماه فرصت دق الباب دادی..

رمز ورود را استغفار گذاشتی..

نصیحتم کردی
که اگر زکام داشته باشم

مزه ی غذا را نمیفهمم..

گفتی بیا این داروهای استغار را بخور

تا مزه ی غذاهای نایاب مهمانی را بچشی

من اما..

فراری ام..

عبد گنهکار فراری…

چند روز به ماه مهمانی مانده..؟

ما یاد گرفته ایم برای مهمانی های این دنیا از چند ماه قبل آماده شویم..

اما برای رمضان…

لذت مناجاتت را از من گرفت گناهانم..

و من چه غافلانه خیال میکنم

اتفاقی نیافتاده که…

هــوا ممنونم!

گرم که می شوی

تازه می فهمم لذت حجاب را…

لذت بندگی را..

کسی که از طریق نمایش دادن اندام ها و ظاهر خود ، پسری را به سوی خویش جلب می کند ، قطعاً باید بداند کسی را شکار کرده است که چیزی جز امیال حیوانی انسان نمی شناسد .

در قرآن کریم آمده است: ” زنان ناپاک ،از آن مردان ناپاکند و مردان ناپاک از آن زنان ناپاک،و زنان پاک از آن مردان پاک و مردان پاک از آن زنان پاک اند.”

اگر ارزش های عالی انسانی مانند عفت، ایمان ، پاکدامنی ، خوش قلبی و سلامت نفس برای کسی معنا پیدا نکرده باشد ، او می تواند زندگی خود را از طریق تمایلات سطح پایین تر مانند تمایلات جنسی ، سامان دهد .

ولی کسی که به سطوح بالاتر دسترسی پیدا کرده است هر چند که مدتی ارضای تمایلات و نیازهای جسمانی او به تأخیر بیفتد ، حفظ ارزش های عالی انسانی او را کفایت می نماید .

برخی از ما انسانها ان قدر حریص مال دنیا هستیم که دقت نمی کنیم مالی که به دست می آوریم از چه راهی کسب شده و در چه راهی مصرف می شود.

پر واضح است که مال حلال برای صاحب آن ثمراتی همچون خیر وبرکت ،دوری از بلایا و..در این دنیا به همراه دارد و در آن دنیا با توجه به کارهای نیک صاحبش او را در ردیف بهترین ها قرار خواهد داد .ان شا الله.

اما دارنده مال حرام با توجه به اینکه برکتی در مالش نیست در این دنیا هر چه تلاش می کند به آسایش نمی رسد و سیری ناپذیر او تمامی ندارد و در آن سرای نیز باید حساب و کتاب آن را پس دهد و حتی آنها که بعد از مرگ او از آن استفاده می کنند نه تنها برای او پاداشی نخواهند فرستاد بلکه لعن و نفرین را به او هدیه خواهند کرد.

در خصوص مال حرام و نتیجه آن امام جواد علیه السلام می فرمایند:

مال حرام رشد نمی کند و اگر هم رشد کند برای صاحبش برکتی ندارد و اگر از آن چیزی انفاق کند پاداش نخواهد داشت

و آنچه بعد از خود برجای گذارد ،توشه او به سوی آتش جهنم خواهد بود.

(الکافی ج5ص125)