كار زيادي از او نخواسته بودند، گفتند به خميني توهين كن تا آزادت كنيم؛ همين! اما همين چيز كوچك براي او خيلي بزرگ بود. آنقدر بزرگ كه حاضر شد بخاطرش ماه‌ها اسارت بكشد، با سر تراشيده در روستاها چرخانده شود. ناخن‌هايش را بكشند و بعد از كلي شكنجه‌هاي ديگر زنده بگورش كنند. براي دختر هفده ساله‌اي كه به بعدها سميه كردستان معروف شد، تحمل همه اينها آسانتر بود از توهين به امام و رهبرش.

شهيده ناهيد فاتحي كرجو، همان كسي است كه روايت بالا را درباره‌اش خوانديد. چهارم تير سالروز تولد اين شهيده بزرگوار است. او كه در سال 44 متولد شد در دهم تيرماه سال 61 به شهادت رسيد. به همين مناسبت بخشهايي از كتاب «فاتح شهميز» را كه حاوي خاطراتي درباره اوست در ادامه مي‌خوانيد. “هشميز” نام روستايي در حومه سنندج و محل شهادت ناهيد فاتحي‌ است.

اين كتاب را نشر شاهد منتشر كرده است. خواندن اين كتاب علاوه بر آشنايي با صبر و رشادت اين شهيده، فايده ديگر هم دارد: رو شدن بيش از پيش خوي خائنان به ملت و انقلاب.

*

پدر شهيده: چهار پنج ساله بود، اگر تا سر کوچه هم می رفت، محجبه بود. چادر سرش می کرد. زنبیل کوچکی داشت که دستش می گرفت.

انگار که سال هاست زن خانه است همسایه مان جلو او را می گرفت و می گفت «چادرت را به من می دهی؟» ناهید گفت: «نه،آخر برای تو بزرگ است»

صفحات: 1· 2

مرحوم شیخ صدوق، راوندی و بعضی دیگر از بزرگان به نقل از مفضّل بن عمرو حکایت کند:

روزی در خدمت حضرت صادق آل محمّد(ص) نشسته بودم، آن حضرت فرمود: آیا می دانی پیراهن حضرت یوسف (ع) چه بود و کجاست؟

عرض کردم: خیر، نمی دانم؛ شما بفرمائید تا فرابگیرم.

امام(ع) فرمود: چون حضرت ابراهیم(ع) را خواستند، داخل آتش بیندازند، جبرئیل امین(ع) پیراهنی از لباس های بهشتی برایش آورد و بر او پوشانید و آتش در مقابلش سرد و بی أثر شد.

و در آخرین روز حیاتش آن را تحویل حضرت اسحاق(ع) داد و او نیز پیراهن را بر حضرت یعقوب(ع) پوشانید که اندازه قامت او بود.

صفحات: 1· 2

چاپلوسی، حالتی است برخاسته از ضعف نفس و نوعی اسارت روحی انسان که در برابر دیگر آدمیان برای جلب منافع و کسب امتیازهای مادی صورت می‌گیرد.

به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پیامبر(ص) در پاسخ به این‌که در برابر مدحی که در حد ما نیست چه باید بکنیم؟ می‌فرمایند: ” ای پسر مسعود! هرگاه مردم تو را ستودند و گفتند: روزها روزه می‏‌گیری و شب‏‌ها عبادت می‏‌کنی، حال آن که چنین نبودی شادمان مشو؛ زیرا خداوند متعال می‏‌فرماید: «البته گمان مبر کسانی که به آنچه کرده‏‌اند شادمانی می‏‌کنند و دوست دارند به آنچه نکرده‏‌اند ستایش شوند، قطعا گمان مبر که برای آنان نجاتی از عذاب است. آنان را عذابی دردناک است1،2» .

صفحات: 1· 2

استفاده مکرر از عوامل شیمیایی در جنگ های بشری به عنوان یکی از ضد انسانی ترین تاکتیک های جنگی در طول قرن گذشته همواره جان میلیون ها انسان بی گناه را در سراسر جهان گرفته است و توجه بشر را به خود جلب کرده است.
سلاح های شیمیایی به طور عمده و به طور رسمی در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت. ارتش آلمان اولین کشوری بود که طی یک حمله سریع از گاز زرد رنگی علیه نیروهای بلژیکی مستقر در شهر ایپر استفاده کرد.
این حمله شیمیایی نخستین حمله وسیع گازی در تاریخ محسوب می شود.

کاربرد سلاح های شیمیایی از جنگ جهانی اول به بعد روند صعودی پیدا کرد. کشورهای مختلف جهان بعد از جنگ جهانی دوم تحقیقات گسترده ای را برای ساخت سلاح شیمیایی آغاز کردند که در نهایت منجربه ساخت گازهای اعصاب بیشتری شد.

صفحات: 1· 2