آیا چشم چرانی ریشه روانی دارد؟
پس صرف نگاه چشم چرانی حساب نمیشود. حالا به ریشه های روان شناختی آن میپردازیم.
اول این که بیماریهایی میتواند این زمینه را ایجاد کند مانند «وسواس کنترل و چک کنترل» میتواند این کار را بکند، که کسی خودش را مجبور به دیدن ببیند، مانند کسی که خودش را مجبور به آب کشیدن میداند، آدم وسواسی میتواند خودش را به مجبور به نگاه کردن ببیند. این در خانمها هم هست، گاهی خانمی فکر میکند مجبور است نگاه کند، همین میتواند ذهنش را پریشان کند. گاهی وسواس از کسی است که فکر میکند طرفش مبتلا به چشم چرانی شده است.
دوم اینکه میتواند اختلال شخصیتی باشد. مثلاً آدمهایی که هویت خودشان را در مجذوب کردن جنس مخالف میدانند، گاه با نگاه کردن و نظربازی این کار را انجام میدهند، و تعداد زنهایی که با این نگاهها بازی میخورند و مجذوب این نگاهها میشوند برای خودشان احساس خوب بودن دارند. احساس قدرت میکنند که من میتوانم با نگاهم مثلاً در طول روز ۲۰ تا خانم را مجذوب خودم بکنم و این در واقع احساس هویت را در او تقویت میکند. پس میتواند ریشههایی از بیماری روانی در این فرد داشته باشد که حتماً باید به یک درمان گر مراجعه کرده و این موضوع و مشکل را برطرف کند.
صفحات: 1· 2