مکتب اشراق به سبب منابع فکری متفاوت از مکتب مشاء، عالم را به شکل دیگر تبیین کرده¬اند. نظام هستی این مکتب بر پایۀ نظام نور و ظلمت چینش می¬یابد. هستی دهندۀ این نظام، نورالانوار است که به سبب اشراقی که بر هستی دارد، عالم انوار قاهره را ایجاد کرده است. این انوار خود به دو دستۀ انوار قاهرۀ طولی و عرضی (مُثل افلاطونی) تقسیم می¬گردند. از انوار قاهرۀ عرضی عالم خیال متّصل یا عالم مثال و عالم برازخ که منتهای نظامِ هستیِ اشراقی است، ایجاد می¬گردد.
مکتب صدرایی که با استفاده از مبانی غنی و محکم خود و استفاده از آیات و روایات و تعالیم عرفانی تفسیری متفاوت از مشاء و اشراق در تمام مراتب هستی دست به ابتکار زده و عوالم وجود را با مبانی خود همچون اصالت وجود، تشکیک، حرکت جوهری تبیین می¬کند تا جایی که اوج فلسفه اسلامی درباره عوالم وجود در مکتب صدرایی و شارحان او مشاهده می¬شود.

صفحات: 1· 2