اما شايد شبهه كنيد كه بيشتر كساني كه حجاب درستي ندارند اهل نماز هستند و طبيعتاً مسلمان هستند. بايد در جواب گفت: بله، مسلمان و اهل نماز و روزه و مسجد و قرآن هستند، اما آيا نماز آنها نمازي هست كه براي ياد خدا و در اول وقت و براي رسيدن به كمال انساني و رسيدن به رضايت خدا خوانده شود؟

در اثبات اين حرف از امام صادق (ع) حديثي نقل مي كنم، ايشان فرمودند:

«مَن اَحَبَّ اَن يَعلَمَ اَقُبِلَت صَلاتُهُ اَم لَم تُقبَل؟ فَليَنظُرُ: هَل مَنِعَت صَلاتُهُ عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنكَرِ؟ فَبِقَدرِ ما مَنَعَتهُ قُبَلَت مِنهُ!»؛

«هر کس دوست دارد، بداند نمازش قبول شده یا نه، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز می دارد یا نه؟ پس به هر اندازه که نمازش او را از گناه باز بدارد، به همان مقدار نمازش قبول واقع شده است» (ترجمه المیزان، ج 16، ص 211)

خوب، وقتي در عمل بعضي ها(در اينجا منظور بي حجاب ها و بد حجاب ها) گناه و زشتي ديده مي شود، آيا به گفته امام صادق(ع) مي توان نماز آنها را به معناي واقعي نماز دانست؟

قسمت دوم سوال شما نيز در همين مطلب داده شد، در تهران نيز گروهي با حجاب هستند، آنها چگونه حجاب خود را حفظ كرده اند؟

همه گير ما در نماز است، اگر نمازمان خوب شود، همه چيزمان رو به راه مي شود، زبانمان كنترل مي شود، چشممان كنترل مي شود، اعمالمان اصلاح مي شود و …

وقتي نماز درست شود، ديگر خود به خود مشكلات ديگر ما نيز از بين مي رود. لطفاً به  جواب مرحوم علامه بهجت را در مورد نماز اول وقت مراجعه کنید. ايشان از طرف آقاي قاضي (رحمت ا… عليه)، استادشان، نماز اول وقت را خواه ناخواه عامل رشد انسان مي دانند…

“نماز اول وقت بخوانيم و به آن اهميت بدهيم، تهران و قم بودن براي محجبه ماندن برايمان فرقي نخواهد كرد…”

صفحات: 1· 2