جواب این سوال ها را از این نکته می توان آغاز نمود که بسیاری از ما تا یادمان از این حرم شریف و حضرت رضا سلام الله علیه می افتد به یاد حاجاتی می افتیم که از ایشان خواسته ایم یا حاجاتی که باید بخواهیم اما نکته مهم آن است که برای براورده ساختن این حاجات آیا امام رضا علیه السلام نیز از ما و برای ما حاجت و درخواست و دستوری ندارند؟

چرا با یاد کردن امام رضا و در حضور ایشان قرار گرفتن بجای ابراز طلبکاری و احیانا اعتراض در مورد حاجاتمان از اعمالمان شرمنده نمی شویم؟ همان درخواست های امام رضا از ما برای رسیدن به مقام یک شیعه واقعی و یک زائر عارف، که بسیاری از اوقات ما در مورد آنها سهل انگاری کرده و می کنیم!.

علت غربت امام هشتم چیست؟

خیلی از خودشان یا از دیگران گاهی این سوال را می پرسند که چرا امام رضا علیه السلام را امام غریب می گویند؟ با آنکه شیعیان و محیبین ایشان چنان بارگاه و زیارتگاه باشکوهی را برای ایشان ساخته اند و همانها صبح و شام پیوسته گرد حرمش گرم خدمت و زیارت و طوافند.

اما جواب این سوال جدا از دوری این پاره تن رسول خدا از زادگاهشان یک غربت بالاتری است که سبب آن کسی جز خود ما به اصطلاح شیعیان حضرت نیستیم آنجا که اهل دلی مولای غریب ما شیعیان را در خواب می بیند در حالی که تن مبارک او مملو از تیر ها و غرق خون است که از دیدن این صحنه آشفته می شود و از علت این حالت سوال می کند که جواب می آید ؛نگاه های آلوده و نظر های شیطانی زائران ما این حالت را در ما بوجود می آورد.

غربت امام رضا علیه السلام در جایی است که مایی که ادعای دوستی و محبت او را داریم با اعمالمان او را آزار دهیم درحالی که خود را زائر او می دانیم و حاجت های فراوانی را در پیشگاه او عرضه می داریم و وااسفا از این عشقی که در بسیاری از اوقات صادقانه نیست که اگر می بود به آزار محبوب نمی انجامید.

آن زمان اندکی از غربت این امام با عظمت ما شیعیان آشکار می شود که کمی از منظر امام که وصایا و احادیث گرانبار ایشان می باشد به شیعیان و محبین و زائرانشان بنگریم و ببینیم کدامیک ادعای عشقشان را با اطاعت از این کلمات ثابت کرده اند و کدامیک براستی زائر با معرفتند و کدام سیاحت کننده بی معرفت!!

دوستداران واقعی امام رئوف کم نیستند ،همانهایی که دلشان همواره زائر اوست و وجودشان همواره گرد ضریح رضایت او طواف می کند و همانهایند همنشین حجت هشتم در بهشت رضوان الهی که اینگونه شخصی چون زائر مشهد الرضا می شود مزد خویش را با لبخند زیبای محبوب و حاجات روای خویش از درگاه سلطان کرم باز می ستاند.

صفحات: 1· 2