در روايتی ديگر، داستان سخن گفتن حضرت علی ـ عليه السلام ـ با اموات در وادي‌السلام از زبان حبه العری نقل شده كه حضرت مدت زيادی را شروع به سخن گفتن با آنها كردند. و در پايان از جمع شدن ارواح آنها خبر داده و فردمودند كه هر مؤمنی كه از دنيا می رود به روح او گفته می شود: به ارواح ديگر مؤمنان در وادی السلام ملحق شو او نيز به جمع آنها می پيوندد، و اين وادی السلام قطعه‌ای از بهشت برين است.(2)

روايتي درباره وادی برهوت 

رسول خدا ـ صلي الله عليه وآله ـ فرمود: بهترين آبهاي روي زمين آب زمزم، بدترين آبها، آب برهوت است كه در بيابان حضر موت واقع شده و ارواح كفار با بدن‌هاي‌هاي مثالي خود به آنجا منتقل مي‌شوند.(3)

روايتي ديگر: 
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرموده است: كه پشت «يمن» بياباني است كه به آن وادي حضر موت مي‌گويند در اين بيابان از جانداران به جز مارهاي سياه و جغد، موجود زنده ديگري يافت نمي‌شود، سپس فرمود: در اين بيابان چاهي است كه به آن «بلهوت» مي‌گويند: اين بيابان محل سكونت ارواح مشركين است و آنها به آن چاه رفت و آمد مي‌كنند و از آب آن چاه كه مانند چرك و خون است مي‌آشامند.(4)

برهوت در لسان مجمع‌البحرين 

برهوت: بياباني است در حضرموت و در آن چاهي است كه از آن گازهاي متعفن و بدبو فوران مي‌كند. مشهور است كه ارواح كفار در آن بيابان اجتماع مي‌كنند و از شدت ناراحتي فرياد مي‌زنند و در تب و تابند.(5)

نتيجه گيري: 
با توجه به روايات مذكور و رواياتي كه ذكر آنها به دليل طولاني بودن در حوصله اين نوشتار نبود، آشكار مي‌گردد كه وادي‌السلام در نجف و وادي برهوت در يمن سند روايي داشته و صحيح مي‌باشند. ان‌شاء الله ما از آن دسته افرادي باشيم كه بعد از مرگ به وادي‌السلام منتقل شويم و از نعمتهاي فراواني كه در آنجا مهياست بهره‌مند مي‌گرديم. 

منابع

1) كافي، ج 3، ص 243، حديث 2.  
2) كافي، ج 3، ص 243، حديث 1. 
3) كافي، ج 3، ص 246، حديث 5. 
4) دبحارالانوار، ج 17، ص 393، حديث 4. 
5) مجمع البحرين، ج 6، ص 342، به نقل از كتاب انسان و عالم برزخ ص 83.

صفحات: 1· 2