حضرت معصومه(س)نيز چون حضرت فاطمه زهرا(س)داراى مقام شفاعت ‏است. و احتمالا ناميده شدن وى به فاطمه بى‏ارتباط بااين مقام‏نبوده است. به هر تقدير به واسطه اين بانوى گرامى بسيارى ازشيعيان داخل بهشت مى‏گردند. در اين‏باره امام صادق(ع) مى‏فرمايد:

«… الا ان للجنه ثمانيه ابواب، ثلاثه منها الى قم. تقبض فيهاامراه هى من ولدى و اسمها فاطمه بنت موسى تدخل بشفاعتها شيعتى‏الجنه باجمعهم.»
آگاه باشيد، براى بهشت هشت دراست؛ سه تا از آنها به سوى قم‏باز مى‏شود. در آنجا بانويى قبض روح مى‏شود. او از جمله‏فرزندانم، و نامش فاطمه دختر موسى است. به شفاعت او همه شيعيان‏داخل بهشت مى‏گردند.
برخى از نويسندگان در توضيح روايت فوق گفته‏ اند:
مقتضاى اين خبر آن است كه از براى آن مخدره(فاطمه معصومه)درنزد خداى تعالى مقام محمودى مى‏باشد كه شفاعت نمودن آن مخدره‏باشد(در)روزجزا. و از براى او نزد خدا شانى است عظيم كه آن‏حضرت و هكذا برادرش حضرت رضا(ع) كه در زيارتش مى‏فرمايد: «ان لك‏ عندالله شانا من الشان.» و هكذا حضرت جواد. دركتاب مفتاح‏الجنان مذكور است كه حضرت رضا فرمود: هركه زيارت كند او راهمچنان است كه مرا زيارت كرده است. گرچه مولف مفتاح معلوم‏نيست، اما از احاديث معتبر نيز(چنين مطلبى)استفاده مى‏شود. درحديث است كه «من زار ذريتهما كانما زارهما» ؛ هركس ذريه حضرت‏حسن و حسين را زيارت كند، مثل كسى است كه خود آنها را زيارت‏كند. حضرت معصومه و حضرت عبدالعظيم حسنى نيز مشمول همين حكم‏مى‏باشند.
آرى، حضرت معصومه از مقام محمود يعنى مقام شفاعت ‏برخوردار است

تاآنجايى كه ما اطلاع يافتيم، سه ‏زيارتنامه براى حضرت معصومه ‏ذكر شده است: يكى از آنها مشهور و دوتاى ديگر غيرمشهور است.

اسامى و لقبهايى كه براى حضرت معصومه در دو زيارتنامه غيرمشهور ذكر شده، به قرار ذيل است:
طاهره(پاكيزه)؛حميده(ستوده)؛بره(نيكوكار)؛رشيده(رشديافته)؛تقيه(پرهيزكار)؛رضيه(خشنود از خدا) ؛مرضيه(مورد رضايت‏خدا)؛سيده طاهره(بانوى پاكيزه)؛سيده ‏صديقه(بانوى بسيار راستگو)؛سيده رضيه مرضيه(بانوى خشنود ازخدا و مورد رضاى او)؛سيده ‏نساء العالمين(سرور زنان عالم)

لقبهاى ديگر آن بانو

محدثه و عابده و مقدامه(بانوى پيشتاز) از ديگر صفات و القابى ‏است كه براى حضرت معصومه عنوان شده است

محمد اصغرى‏ نژاد

صفحات: 1· 2