به طور یقین همواره زنان پابه پای مردان در صحنه های گوناگون ظاهر شده اند، چنان که زنان قهرمان و صبور صدر اسلام این امر را نسبت به پیامبر (ص) نشان دادند. در این میان نقش آن ها به قدری در سطح بالا است که پنجاه نفر از آن ها در کنار ۳۱۳ نفر یار ممتاز و خاص امام مهدی (عج) بوده و سعی پرتلاشی خواهند داشت، به نحوی که ازامام باقر (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند:

«… وَ یَجِیئُ واللهِ ثلاثَ مِأَةٍ و بِضعَةِ عَشَرَ رَجُلاً فِیهِم خَمسُونَ اِمرَئَةً یجتمعونَ بِمَکَّةَ عَلی غَیرِ مِیعادٍ قَزَعاً کَقَزَعِ الخَریفِ؛

سوگند به خدا سیصد و ده و اندی نفر مرد (به یاری امام عصر «عج» می آیند)، در میانشان پنجاه نفر زن هستند، در مکه اجتماع می کنند، بی آنکه قبلاً وعده داده باشند (یعنی ناگهان می آیند) و آمدنشان همچون ابری از ابرهای پاییزی (تند و سریع با اجتماع در یک مرکز) می باشد. (اثباة الهداة، ج۷: ۹۲)

در روایتی دیگر آمده است که یکی از شاگردان امام صادق (ع) به نام مفضل می گوید: امام صادق (ع) فرموده اند:

یَکَن مَعَ القائمِ ثلاث عَشَرَةِ اِمرَأَةً؛

همراه قائم (عج) سیزده زن وجود دارد.

عرض کردم: این بانوان برای چه در کنار مهدی (عج) هستند؟

فرمودند:

یُداوِینَ الجَرحی، وَیَقُمنَ عَلی المَرضی کَماکانَ مَعَ رَسُولِ اللهِ؛

آن ها به مداوا و زخم بندی مجروحان (جنگی در سپاه امام) می پردازند و از بیماران و بستری شدگان، پرستاری می کنند، چنان که در عصر رسول خدا (ص) نیز زنانی بودند و این کارها را انجام می دادند. (همان: ۱۵۰)

سپس امام صادق(ع) از ۱۳ تن رجعت کننده در خدمت آن حضرت سخن به میان آورده و نام ۷ تن از آن ها را اینگونه ذکر فرمودند:

۱- ام ایمن؛ کنیز عبدالله پدر پیامبر(ص)، که سپس کنیز پیامبر (ص) و فاطمه (س) گردید.

۲-صیانه مشاطه(آرایشگر) دختر فرعون که بخاطر مخالفت و تکذیب فرعون او را در آتش افکندند و سو زاندند.

۳-حبابه؛ زنی که از حضرت علی(ع) نشانه ای برای بر حق بودن امامت از ایشان خواست و پس از آن، تا عصر امام هشتم(ع) زنده بود.

۴-سمیه مادر عمار.

۵-قنوا؛ دختر رشید حجری.

۶-ام خالد احمسیه.

۷-ام خالد جُهنیه. (منتهی الآمال: ۷۶۷؛ م.عود الامم:۱۶۷-۱۶۸)

منبع: جنوب نیوز

صفحات: 1· 2