چه کسانی بی‌حساب به جهنم می‌روند؟
«چرا که شرط قبولی اعمال اعتقاد به اصل توحید است و بدون آن هیچ عملی پذیرفته نیست. “شرک” آتش سوزانی است که شجره اعمال آدمی را می‌سوزاند. شرک صاعقه‌ای است که تمام محصول زندگی او را به آتش می‌کشد و همچون طوفانی است که اعمال آدمی را متلاشی می‌سازد و با خود می‌برد.»
چنانکه در آیه ۱۸ سوره ابراهیم می‌خوانیم:
«مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ ۖ أَعْمَالُهُمْ کَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ ۖ لَا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُوا عَلَیٰ شَیْءٍ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ»
«اعمال کسانی که به پروردگارشان کافر شدند همچون خاکستری است در برابر تند باد در یک روز طوفانی، آنها توانایی ندارند کمترین چیزی از اعمالی را که انجام داده‌اند به دست آورند، و این گمراهی دور و دراز است.»(۳)
پی‌نوشت‌ها:
(۱) . همان، ص ۶۲۵.
(۲) . مجلسی، محمد باقر، حق الیقین، ج دوم، تهران، انتشارات جاویدان بی تا، ص ۳۰۳.
(۳) . تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۵۲۷.
منبع:
صفحات: 1· 2