حج در لغت یعنی آهنگ و قصد و در دین اسلام اعمالی است که درمکه در پاسخ به ندای دعوت حضرت ابراهیم (ع) انجام می شود. حضرت ابراهیم (ع) به فرمان الهی کعبه را بنا کرد و خداوند به ایشان فرمان داد تا همه انسان ها را در همه عصر ها و نسل ها به حج دعوت نماید و حضر ت نیز بر روی سنگی که به مقام ابراهیم معروف شده است رفت و فریاد زد : (حلوم الی الحج ) یعنی بشتاب به سوی حج و این ندا را خداوند به عهده گرفت تا به همه انسانها در همه نسل ها برساند .

اینک ما نیز به دعوت خلیل خدا به زیارت خانه خدا می رویم .در حقیقت خداوند از زیارت خانه خود، زیارت خود را قصد کرده است. در اصل کعبه نه خانه، بلکه میهمان خانه خداست. گرچه در همه جا می شود خدا را یاد کرد ولی اکرم الاکرمین بعضی زمان ها و مکان ها را برای پذیرایی مشخص کرده است مثل ماه رمضان و موسم حج.

در اسلام سه نوع حج داریم که شامل حج تمتع ، حج قِران و حج اِفراد است که هر حج مرکب از دو عمل است :عمره و حج که هر دو را با هم حجة الاسلام می گویند.

حج تمتع بهترین نوع حج است (قرآن کریم می فرماید ذلك لمن يكن أهله حاضري المسجد الحرام ) لذا حج تمتع برای کسانی که بیشتر از 48 میل شرعی فاصله دارند واجب می شود و و حج قران و افراد برای کسانی که کمتر از این فاصله دارند واجب است .

بر هر مسلمان بالغ و عاقل در صورت استطاعت مالی و باز بودن راه واجب است که یک بار حج تمتع را به جای آورد.در روایات نقل شده از رسول خدا (ص) و ائمه اطهار بر این مطلب تاکید شده است که اگر مسلمانی توانایی رفتن بر حج تمتع داشته باشد و از رفتن به آن امتناع کند در لحظه مرگ خارج از امت رسول خدا (ص) (یهودی)از دنیا خواهد رفت.

شکوه شکیبایی شرحی بر زندگی هاجر

وصف وارستگی

در طول تاریخ بانوانی می زیسته اند که بر اساس لیاقتهای ذاتی و گرایش به ایمان، طریق تهذیب نفس و خودسازی را با پیروزی و سربلندی طی نموده اند. دست یافتن این زنان به کمالات و درک مدارج عالی اخلاقی بیانگر برخورداری این افراد از روح کامل انسانی، اراده و اختیار است. یکی از این گوهرهای گرانبها هاجر همسر حضرت ابراهیم خلیل(ع) و مادر حضرت اسماعیل ذبیح(ع) است. او گرچه به عنوان کنیزی در قصر به سر می برد، اما زندگی مرفهان و مسرفانِ کاخ او را قانع نمی کرد و گویا جانش با جلوه های معنوی در ارتباط بود و به همین دلیل از جاذبه های دنیا و مظاهر رفاه بیزار بود و این گونه زرق و برقهای فریبنده و فناپذیر را مانع بزرگی برای کسب درجات روحانی تلقی می کرد و گویا برای رهایی از چنین اوضاعی لحظه شماری می کرد، تا آنکه روزنه امید برایش فراهم گشت و موقعیتی پیش آمد که با خانواده پیامبر خدا همراه گردد و بعدها شایستگی همسری حضرت ابراهیم(ع) را به دست آورد و با تأسی از زندگی سراسر معنوی شوهرش که عطر توحید از آن ساطع بود، در مسیر هدایت قرار گرفت و با آشنایی و اجرای برنامه های عقیدتی معرفی شده توسط آن مرد آسمانی به حیات طیبه که در واقع گلستان آرامش است، گام نهاد.

هاجر نمونه کامل مهاجران طریق یکتاپرستی و مصداق کامل ره یافته ای است که از مصر به فلسطین و از آن جا به حجاز مهاجرت کرد و در این جابجایی پذیرای سختیهای بسیار و مرارتهای طاقت فرسایی شد، اما به دلیل تلاش توأم با توکل در مسیر صفا و مروه لطف پروردگار شامل حالش گردید و به پاس خلوص و پاکی او سعی وی جزو شعایر الهی و اعمال واجب حج گردید و چشمه ای که زیر پای فرزندش جاری گشت، شفادهنده قلوب و صفادهنده روانها شد و چون دار فانی را وداع گفت، مدفنش در جوار خانه خدا جزء مطاف قرار گرفت. نوشتار حاضر در آستانه برگزاری کنگره عظیم حج، به بررسی بخشهایی از زندگی این بانوی وارسته پرداخته است.

صفحات: 1· 2

روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند
و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، خجسته باد . . .

سلام من به مدینه به آستان رفیعش …..

به مسجد نبوی، به لاله های بقیعش

حجت‌الاسلام محمدنقی مجتهدی تبریزی از استادان حوزه علمیه قم به مناسبت روز عرفه که فضیلت و جایگاه ویژه‌ای دارد، گفت: شب عرفه از لیالی متبرکه و شب مناجات با قاضی‌‌الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب، مستجاب است و هر که این شب را به عبادت به سر برد، اجر و پاداش 70 سال عبادت را دارد.

روز عرفه، عید است

مجتهدی در رابطه با روز عرفه گفت: روز عرفه از اعیاد بزرگ است هر چند به اسم عید، نامگذاری نشده و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و اطاعت فرا خوانده و جود و احسان خود را برایشان گسترانیده و وعده به آمرزش گناهان و پوشانیدن عیب‌هایشان داده است.

جایگاه عرفه در کلام معصومین(ع)

استاد حوزه علمیه قم به جایگاه بلند روز عرفه در روایات معصومین اشاره کرد و گفت: امام صادق(ع) می‌‌فرماید: «مَن لَم یُغفَر لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَر لَهُ إلی مِثلِهِ مِن قابِلٍ الّا أن یَشهَدَ عَرَفَةَ؛ کسى که در ماه رمضان آمرزیده نشود، تا رمضان آینده آمرزیده نشود، مگر آن که در عرفه حاضر شود.»

مجتهدی با اشاره به اینکه از این روایت دو مطلب استنباط می‌شود، اظهار داشت: اول، عظمت ماه مبارک رمضان از این جهت که ماه مغفرت، ماه رحمت و ماه برائت از آتش جهنم است و دوم عظمت روز عرفه است به گونه‌ای که اگر کسی در ماه رمضان مورد مغفرت قرار نگرفت عرفه را درک کند و از روز عرفه غفلت نکند.

صفحات: 1· 2