شهید حجت الاسلام والمسلمین سید فخرالدین رحیمی در سال ۱۳۲۳ هجری شمسی در شهر خرم آباد و در یک خانواده روحانی متولد شد. پدرش حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر رحیمی از علمای بزرگ شهر بود. که نسب او به حضرت امام موسی بن جعفر (ع) می رسید.

سابقه مبارزاتی:

همزمان با آغاز نهضت امام خمینی(ره) و حادثه اسف بار حمله جلادان رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه در سال ۴۲، دستگیری از سوی ساواک و تحمل زندان های مخوف رژیم، افشای چهره فاسد اشرف پهلوی و شاه خائن، افشای ماهیت رژیم اشغالگر قدس، تبعید به ایرانشهر و آغاز مبارزه در کنار رهبر معظم انقلاب اسلامی، تبعید به اقلید فارس ، تحمل زندان های انفرادی در کمیته مشترک، ممنوع المنبر شدن بواسطه مبارزه علنی با مظاهر ظلم و ستم خاندان پهلوی

کارهای تشکیلاتی: تدریس و تبلیغ علوم اسلامی و انقلابی

مسئولیتها: عضو کمیته مرکزی استان لرستان، عضو شورای اسلامی خرم آباد، نماینده مردم ملاوی در مجلس شورای اسلامی

آثار علمی: کتاب «امام با عشایر سخن می گوید»، تالیف و انتشار دهها مقاله در مطبوعات و نشریات
تولد تا جوانی

شهید حجت الاسلام والمسلمین سید فخرالدین رحیمی در سال ۱۳۲۳ هجری شمسی در شهر خرم آباد و در یک خانواده روحانی متولد شد. پدرش حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر رحیمی از علمای بزرگ شهر بود. که نسب او به حضرت امام موسی بن جعفر (ع) می رسید.

صفحات: 1· 2

شاید با ورق زدن صفحات تاریخ انقلاب اسلامی بتوان سال های زیادی را به عنوان سال های پر درسر و سخت این انقلاب معرفی کرد، سال های زیادی مثل 1357 و اوج انقلاب؛ سال 1358 و انتخابات ها و تفرفه ها؛ سال 1359 اوج درگیری های داخلی و شروع یک جنگ تحمیلی از سوی تمام ابرقدرت های مادی؛ سال 1367 و نوشیدن جام زهر توسط امام (ره) و یا سال 1368 و تاثیر قطعنامه و رحلت حضرت امام خمینی؛ سال 1378 و فتنه 18 تیر و یا حتی جلوتر از این سالها چرا راه دور برویم همین سال 1388 و فتنه ای که بعد انتخابات و با طراحی گسترده با عقبه و پشتوانه‌ای بزرگ به پا شد و کشور را به مدت 8 ماه با جنجال رو به رو کرد.

اما در این بین یکی از سخت‌ترین سال های انقلاب ، سالی بود که انقلاب سرمایه و پشتوانه‌های عظیم و فوق العاده‌ای را از دست داد، ولی یکی از این سرمایه های عظیم به لطف خدا ماندگار شد تا مسئولیت عظیمی را بر عهده بگیرد.

سال 1360 بدون شک یکی از سخت ترین سال های تاریخ انقلاب بوده است چون دشمنان سرمایه اعتماد مردم به انقلاب را هدف گرفتند.

ترور نافرجام حضرت آیت الله خامنه ای، و ترورهای شهید حسینی بهشتی، شهید حقانی، شهید محمد منتظری، شهید رجائی، شهید باهنر، شهید کچوئی، شهید سید حسن آیت، شهید آیت الله قدوسی، شهید آیت الله مدنی، شهید عبدالکریم هاشمی نژاد، شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، تمامی این ترورها در شش ماه تابستان و پائیز 1360 رخ داد.

صفحات: 1· 2

در پادگان هفت تپه که بودیم، حسابی با بچه ها انس گرفته بودم. فضای معنوی و بی ریای جبهه هم صمیمیت بین مان را بیش تر می کرد. آن ها را مثل اعضای خانواده ام دوست داشتم. از این که آن ها را از دست بدهم می ترسیدم.

احساسی به من می گفت که خیلی از آن ها شهید می شوند. انگار چهره های شان خدایی شده بود. هر وقت که با هم برای حمام یا شنا به دزفول می رفتیم، حسابی براندازشان می کردم تا اگر نشانه یا علامت خاصی در بدن دارند را شناسایی کنم و در صورت نیاز آن ها را بشناسم.

روزها می گذشت تا این که در بمباران هوایی هفت تپه، خیلی از بچه ها شهید شدند و چیزی از آن ها باقی نماند. چند روز بعد، وقتی برای شناسایی آن ها به سردخانه ی اهواز رفتم، بالای سر یکی از جنازه ها رسیدم که تکه های باقی مانده بدنش در مجموع بیش تر از ده پانزده کیلو نبود. از تکه های تنومند و ورزیده بدنش فهمیدم که او همان جمال 90 کیلویی است که به این حال و روز درآمده بود.

راوی: داوود شالیکار