خدایا !!

من چیزی نمیبینم ، آینده پنهان است !

ولی آسوده ام ، چون تو را می بینم و تو همه چیز را . . .

مدینه امشب ز صفا پر شده

از می جام مصطفی پر شده

حال و هوای شهر مستان خوش است

وقت وصال یار عاشق کش است

موسم مشتاقی و مستی شده

باز شب باده پرستی شده

ساقی آسمانیان می دهد

به عاشقان جرعه پیاپی دهد

مستی میخانه ز حد گذشته

کار ز امداد و مدد گذشته

مگر عنایتی که ساقی کند

مدد از آن جرعه باقی کند

جام الستی اش لبالب کند

بر لب خود یاد ز زینب کند

زینب اگر نبود مستی نبود

عشق نبود و کل هستی نبود

صفحات: 1· 2

بى‏تردید یكى از مهم‏ترین عوامل تربیت و پرورش فضیلت‏هاى اخلاقى و نیز تثبیت و انتقال ارزش‏هاى فرهنگى و اعتقادى، استفاده از الگوهاى مناسب است؛ چرا كه الگو و سرمشق به لحاظ برخوردارى از ویژگى‏هاى خاصى مى‏تواند به روند حفظ و انتقال فضایل و آموزه‏هاى تربیتى سرعت ‏بخشیده و به تعمیق و ماندگار شدن آن‏ها كمك نماید.

در مجموعه تعالیم اسلام، به ویژه در تعالیم مربوط به مسائل تعلیم و تربیت، نه تنها توصیه و تاكید بر استفاده از شیوه الگویى شده بلكه علاوه بر تبیین مشخصات و ویژگى‏هاى یك الگوى مناسب در موارد ضرورى مصداق نیز ذكر شده است. علاوه بر این، گاهى راه‏هاى بهره‏بردارى از الگوها نیز مورد اشاره قرار گرفته؛ از جمله در یك مورد ضمن تشریح جریانات مربوط به جنگ احزاب در قرآن كریم، از شخص پیامبر اكرم ‏صلى الله علیه وآله به عنوان"اسوه حسنه‏” یاد مى‏شود. «لقد كان لكم فى رسول الله اسوة حسنة‏» (احزاب،21)

به درستى كه زندگى و عملكرد رسول خدا صلى الله علیه وآله براى شما اسوه و سرمشق نیكویى است، با توجه به مفهوم واژه اسوه، منظور آیه این خواهد بود كه اگر مى‏خواهید در مسیر صراط مستقیم قرار گیرید، به رسول خدا صلى الله علیه وآله اقتدا كنید و از رفتار و كردار او پیروى و تبعیت كنید. البته، قرآن بلافاصله این هشدار را نیز مطرح مى‏سازد كه تنها كسانى مى‏توانند پیامبر اكرم ‏صلى الله علیه وآله را الگو و سرمشق خود قرار دهند كه به خدا و روز رستاخیز اعتقاد داشته باشند و هرگز در لحظات زندگى خویش از یاد خدا غافل نگردند.

صفحات: 1· 2

«زیـــــارت»…
بهترین راه است…
تشنه شو ، بدنبال آب بگرد…

و برو …

برو که سقاخانه ی امام رضا (ع) منتظر توست…

آری ! امام رضـــــ( ع )ـــــا… همه شان نور اند ، اما چه کنیم که آهوی دل ما بیشتر سمت بستان هشتم ، می خرامد…

و امیر بستان هشتم ، آماده ی ضمانت سیراب کردن توست…

اصلاً این امام آمده برای سیراب کردن تو…برای تو…

سقاییِ دل ها و جان های انسان ها و سیراب نمودن آنها ، کار امام است.

پس هروقت تشنگی فشار آورد به جانت ، هر وقت عطش امان ات را برید ، برو به سمت دریای بیکران حـــــــرم…

برو و برسان…برسان دست دلت را …

برگرفته شده از mahdiyar85.blog.ir

شکرگزاری در اسلام یک امری است که همواره به آن تاکید شده است. خداوند متعال بارها به این موضوع تاکید کرده است و در آیات و روایات از نتایج آن سخن به میان آمده است. خداوند در قرآن کریم درباره حضرت ابراهیم می‌فرماید: «شاکراً لانعمه و هداه الی صراط مستقیم (سوره نحل،

آیه ۱۲۱.)؛ چون حضرت ابراهیم نسبت به نعمت‌های الهی شکرگزار بود و در این راه ایستادگی کرد  و از مشرکان اعراض نمود، خداوند وی را به عنوان رسول خویش برگزید و به راه راست هدایت کرد.».

هم چنین وقتی که حضرت ابراهیم هاجر و اسماعیل را در سرزمین بی آب و علف مکه قرار داد با خداوند راز و نیاز کرد که ای پروردگار ما: برخی از فرزندانم را به وادی بی آب و علف نزدیک خانه گرامی تو جای دادم تا نماز بگذارند.

پس ای خداوند متعال دلهای مردمان را چنان کن که بسوی آن‌ها میل کنند و از هر ثمره ای روزیشان ده. باشد که سپاس گزارند. (سوره ابراهیم، آیه ۳۷) در این آیه که ترجمه آن گذشت حضرت ابراهیم در دعای خویش بر شکر و سپاسگزاری بر نعمتهای الهی تأکید می‌ورزد.

صفحات: 1· 2