شکرگزاری در اسلام یک امری است که همواره به آن تاکید شده است. خداوند متعال بارها به این موضوع تاکید کرده است و در آیات و روایات از نتایج آن سخن به میان آمده است. خداوند در قرآن کریم درباره حضرت ابراهیم می‌فرماید: «شاکراً لانعمه و هداه الی صراط مستقیم (سوره نحل،

آیه ۱۲۱.)؛ چون حضرت ابراهیم نسبت به نعمت‌های الهی شکرگزار بود و در این راه ایستادگی کرد  و از مشرکان اعراض نمود، خداوند وی را به عنوان رسول خویش برگزید و به راه راست هدایت کرد.».

هم چنین وقتی که حضرت ابراهیم هاجر و اسماعیل را در سرزمین بی آب و علف مکه قرار داد با خداوند راز و نیاز کرد که ای پروردگار ما: برخی از فرزندانم را به وادی بی آب و علف نزدیک خانه گرامی تو جای دادم تا نماز بگذارند.

پس ای خداوند متعال دلهای مردمان را چنان کن که بسوی آن‌ها میل کنند و از هر ثمره ای روزیشان ده. باشد که سپاس گزارند. (سوره ابراهیم، آیه ۳۷) در این آیه که ترجمه آن گذشت حضرت ابراهیم در دعای خویش بر شکر و سپاسگزاری بر نعمتهای الهی تأکید می‌ورزد.

صفحات: 1· 2