گفتم: خدای من، دقایقی بود در زندگانیم که هوس می کردم سر سنگینم را که پر از دغدغه ی دیروز بود و هراس فردا، بر شانه های صبورت بگذارم، آرام برایت بگویم و بگریم، در آن لحظات شانه های تو کجا بود؟گفت: عزیزتر از هر چه هست، تو نه تنها در آن لحظات دلتنگی، که در تمام لحظات بودنت برمن تکیه کرده بودی، من آنی خود را از تو دریغ نکرده ام که تو اینگونه هستی، من همچون عاشقی که به معشوق خویش می نگرد، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم.

گفتم: پس چرا راضی شدی من برای آن همه دلتنگی، اینگونه زار بگریم؟گفت: عزیزتر از هر چه هست، اشک تنها قطره ای است که قبل از آنکه فرود آید عروج می کند، اشکهایت به من رسید و من یکی یکی بر زنگارهای روحت ریختم تا باز هم از جنس نور باشی و از حوالی آسمان، چرا که تنها اینگونه می شود تا همیشه شاد بود.

گفتم: آخر آن چه سنگ بزرگی بود که بر سر راهم گذاشته بودی؟گفت: بارها صدایت کردم، آرام گفتم از این راه نرو که به جایی نمی رسی، تو هرگز گوش نکردی و آن سنگ بزرگ فریاد بلند من بود که عزیزتر از هر چه هست از این راه نرو که به ناکجاآباد هم نخواهی رسید.گفتم: پس چرا آن همه درد در دلم انباشتی؟

گفت: روزیت دادم تا صدایم کنی، چیزی نگفتی، پناهت دادم تا صدایم کنی، چیزی نگفتی، بارها گل برایت فرستادم، کلامی نگفتی، می خواستم برایم بگویی و حرف بزنی. آخر تو بنده ی من بودی چاره ای نبود جز نزول درد که تنها اینگونه شد تو صدایم کردی.گفتم: پس چرا همان بار اول که صدایت کردم درد را از دلم نراندی؟

گفت: اول بار که گفتی خدا آن چنان به شوق آمدم که حیفم آمد بار دگر خدای تو را نشنوم، تو باز گفتی خدا و من مشتاق تر برای شنیدن خدایی دیگر، من می دانستم تو بعد از علاج درد بر خدا گفتن اصرار نمی کنی وگرنه همان بار اول شفایت می دادم.گفتم: مهربانترین خدا، دوست دارمت …گفت: عزیزتر از هر چه هست من دوست تر دارمت و بیشتر از همیشه …

گلچینی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در مورد حضرت ولی‌عصر ارواحنا له‌الفداه

* این، آینده‌ی قطعی شماست

ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهی، با کمکهای معنوی غیبی و با ادعیه‌ی زاکیه و هدایتهای معنوی ولیالله‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدن اسلامی را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ با عظمت تمدن اسلامی را برافراشته نماید. این، آینده‌ی قطعی شماست. جوانان، خودشان را برای این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهای مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند.
دیدار ایثارگران 76.5.29

* قبل از فرج، آسایش و راحت‌طلبی و عافیت نیست!

قبل از دوران مهدی موعود، آسایش و راحت‌طلبی و عافیت نیست… ت. قبل از ظهور مهدی موعود، در میدانهای مجاهدت، انسانهای پاک امتحان میشوند؛ در کوره‌های آزمایش وارد میشوند و سربلند بیرون میآیند و جهان به دوران آرمانی و هدفىِ مهدی موعود(ارواحنافداه) روزبه‌روز نزدیکتر میشود؛ این، آن امید بزرگ است؛ لذا روز نیمه‌ی شعبان، روز عید بزرگ است.
دیدار با مردم قم 70.11.30

* حقیقت انتظار

انتظار، یعنی دل سرشار از امید بودن نسبت به پایان راه زندگی بشر. ممکن است کسانی آن دوران را نبینند و نتوانند درک کنند - فاصله هست - اما بلاشک آن دوران وجود دارد؛ لذا تبریک این عید - که عید امید و عید انتظار فرج و گشایش است - درست نقطه‌ی مقابل آن چیزی است که دشمن میخواهد به وجود بیاورد.

ما آن وقتی میتوانیم حقیقتاً منتظر به حساب بیاییم که زمینه را آماده کنیم. برای ظهور مهدی موعود(ارواحنافداه) زمینه باید آماده بشود؛ و آن عبارت از عمل کردن به احکام اسلامی و حاکمیت قرآن و اسلام است. اولین قدم برای حاکمیت اسلام و برای نزدیک شدن ملتهای مسلمان به عهد ظهور مهدی موعود (ارواحنافداه و عجّل‌اللَّه‌فرجه)، به‌وسیله‌ی ملت ایران برداشته شده است؛ و آن، ایجاد حاکمیت قرآن است؛
دیدار به مناسبت میلاد حضرت مهدی (عج) 76.9.25

صفحات: 1· 2

بعضی از امور غیر از قبح ذاتی که به همراه خود دارند عامل زشتی های دیگر نیز هستند. یعنی وقتی کسی مرتکب آنها شود نه تنها اثر خود آن عمل را در کارنامه خویش می بیند بلکه این کارش در حکم جاده صاف کن برای سایر زشتی ها خواهد بود.
بی شک لقمه حرام از اموری است که سبب تاریکی روح و جان انسان می شود و او را از رسیدن به هدف و سعادت بازمی دارد. لقمه حرام همانند آهن ربایی است که اعمال شر و بدبختی و گناه را به خود جذب می کند.
پیامبر گرامی اسلام سه تا از آثار بعدی لقمه حرام برای ما بر شمرده اند:
«قَالَ النبی صلی الله علیه و آله: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ يُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ وَ إِنَّ اللُّقْمَةَ الْوَاحِدَةَ تُنْبِتُ اللَّحْم.
پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود : هر کسی يك لقمه حرام بخورد:
۱- چهل روز نمازش قبول نيست؛
۲- چهل صبح دعايش اجابت نشود؛
۳- هر گوشتى که از لقمه حرام برويد، دوزخ برای آن سزاوارتر است و يك لقمه هم گوشت را می روياند.»
(بحار الأنوار ج‏۶۳، ص: ۳۱۵)
سه نکته کوتاه در همین زمینه:
* چند مورد در روایات هست که به بحث عدم قبولی نماز تا چهل روز اشاره شده است مانند کسی که شرب خمر می کند. بعضی این جمله را که “نماز این شخص تا چهل روز قبول نیست” با جمله “نباید تا چهل روز نماز بخواند” اشتباه می گیرند. قبولی نماز غیر از صحت آن است. نماز چنین فردی نیز مانند سایر افراد اگر با رعایت شرایط از جمله وضو و رو به قبله بودن و اذکار و غیره باشد صحیح است و قضا ندارد. همین فرد اگر در این چهل روز نماز نخواند اولاً باید قضایش را بجا بیاورد ثانیاً باید بداند که ترک نماز مساوی کفر است!
پیامبر اکرم (ص) می خواهند بفرمایند ببینید اثر لقمه حرام چقدر زیاد است که اثر وضعی چهل نماز را خراب می کند!
** در خصوص دعا کردن هم حکایت همانی است که در بالا آمد. اتفاقاً چنین فردی بیش از دیگران به دعا نیاز دارد و بایستی از محضر خدای تعالی طلب بخشش نماید. لکن لقمه حرام باعث می شود دعا اثربخشی خودش را تا چهل روز از دست بدهد ولی باز این بدان معنا نیست که نباید دعا کرد. شاید خدا به واسطه همین دعاها و اظهار ندامت ها قبل از چهل روز نظر رحمتش را به این فرد بازگرداند.
*** شنیده این می گویند فلان چیز کمش هم زیاد است! لقمه حرام هم از این قبیل امور است که حتی کمش زیاد محسوب می شود و اثر خود را می گذارد.
معنای این جمله روایت: “يك لقمه هم گوشت را می روياند” این است که گمان نکنید یک لقمه کم است و اثر ندارد یا بگویید این روایت برای کسانی است که شکمشان از لقمه حرام پر شده و من که یکی دو لقمه خورده ام فعلاً گوشتی در تنم نروییده است! نه، اتفاقاً بر عکس حتی با یک لقمه هم گوشت بر تن می روید و چنین گوشتی سزاوارتر است که توسط آتش دوزخ از بین برود.
خلاصه کلام اینکه هشدار رسول الله صلی الله علیه و آله در این رابطه بسیار جدی است و نباید از هر راهی برای کسب در آمد اقدام نمود. از همین جهت است که حتی برخی اهل ایمان برای گرفتار نشدن به آثار لقمه حرام، از لقمه شبهه ناک هم دوری می کنند تا خیالشان راحت باشد.

خداوند با بندگانش عقد اخوت نبسته است،

ربا جنگ با خداست و سرانجام این جنگ نابودی است…