بعضی از امور غیر از قبح ذاتی که به همراه خود دارند عامل زشتی های دیگر نیز هستند. یعنی وقتی کسی مرتکب آنها شود نه تنها اثر خود آن عمل را در کارنامه خویش می بیند بلکه این کارش در حکم جاده صاف کن برای سایر زشتی ها خواهد بود.
بی شک لقمه حرام از اموری است که سبب تاریکی روح و جان انسان می شود و او را از رسیدن به هدف و سعادت بازمی دارد. لقمه حرام همانند آهن ربایی است که اعمال شر و بدبختی و گناه را به خود جذب می کند.
پیامبر گرامی اسلام سه تا از آثار بعدی لقمه حرام برای ما بر شمرده اند:
«قَالَ النبی صلی الله علیه و آله: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ يُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ وَ إِنَّ اللُّقْمَةَ الْوَاحِدَةَ تُنْبِتُ اللَّحْم.
پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود : هر کسی يك لقمه حرام بخورد:
۱- چهل روز نمازش قبول نيست؛
۲- چهل صبح دعايش اجابت نشود؛
۳- هر گوشتى که از لقمه حرام برويد، دوزخ برای آن سزاوارتر است و يك لقمه هم گوشت را می روياند.»
(بحار الأنوار ج‏۶۳، ص: ۳۱۵)
سه نکته کوتاه در همین زمینه:
* چند مورد در روایات هست که به بحث عدم قبولی نماز تا چهل روز اشاره شده است مانند کسی که شرب خمر می کند. بعضی این جمله را که “نماز این شخص تا چهل روز قبول نیست” با جمله “نباید تا چهل روز نماز بخواند” اشتباه می گیرند. قبولی نماز غیر از صحت آن است. نماز چنین فردی نیز مانند سایر افراد اگر با رعایت شرایط از جمله وضو و رو به قبله بودن و اذکار و غیره باشد صحیح است و قضا ندارد. همین فرد اگر در این چهل روز نماز نخواند اولاً باید قضایش را بجا بیاورد ثانیاً باید بداند که ترک نماز مساوی کفر است!
پیامبر اکرم (ص) می خواهند بفرمایند ببینید اثر لقمه حرام چقدر زیاد است که اثر وضعی چهل نماز را خراب می کند!
** در خصوص دعا کردن هم حکایت همانی است که در بالا آمد. اتفاقاً چنین فردی بیش از دیگران به دعا نیاز دارد و بایستی از محضر خدای تعالی طلب بخشش نماید. لکن لقمه حرام باعث می شود دعا اثربخشی خودش را تا چهل روز از دست بدهد ولی باز این بدان معنا نیست که نباید دعا کرد. شاید خدا به واسطه همین دعاها و اظهار ندامت ها قبل از چهل روز نظر رحمتش را به این فرد بازگرداند.
*** شنیده این می گویند فلان چیز کمش هم زیاد است! لقمه حرام هم از این قبیل امور است که حتی کمش زیاد محسوب می شود و اثر خود را می گذارد.
معنای این جمله روایت: “يك لقمه هم گوشت را می روياند” این است که گمان نکنید یک لقمه کم است و اثر ندارد یا بگویید این روایت برای کسانی است که شکمشان از لقمه حرام پر شده و من که یکی دو لقمه خورده ام فعلاً گوشتی در تنم نروییده است! نه، اتفاقاً بر عکس حتی با یک لقمه هم گوشت بر تن می روید و چنین گوشتی سزاوارتر است که توسط آتش دوزخ از بین برود.
خلاصه کلام اینکه هشدار رسول الله صلی الله علیه و آله در این رابطه بسیار جدی است و نباید از هر راهی برای کسب در آمد اقدام نمود. از همین جهت است که حتی برخی اهل ایمان برای گرفتار نشدن به آثار لقمه حرام، از لقمه شبهه ناک هم دوری می کنند تا خیالشان راحت باشد.