آغاز آتش بس ایران و عراق
30 مرداد 1392 توسط 313
ساعت 6:30 صبح روز بیست و نهم مرداد ماه سال 1367، آتش بس اعلام شد و امروز سالروز این رخداد مهم تاریخی است. برخی از آن روزها به عنوان سال‌های پایان یافتن جنگی هشت ساله یاد می‌کنند و آن را یومی فرخنده می‌دانند و برخی آن را بسیار تلخ می‌دانند.
تا جایی که امام (ره) آن را جام زهری می‌داند که آن را به خاطر مصلحت و در مسیر اطاعت از خدا نوشیده است.
با توجه به فشارهاى همه جانبهى سیاسى، اقتصادى و نظامى بینالمللى و داخلى امام خمینی(ره) مجبور شدند قطعنامهى ٥٩٨ را که مخالف نظر ایشان بوده است، بپذیرند؛ چرا که این قطعنامه تمامی خواستههای ایران را شامل نمی‌شد. حضرت امام معتقد بودند که عراق علاوه بر بازگشت به مرزهاى بینالمللى، باید به عنوان متجاوز شناخته شود و خسارات جنگى نیز از این کشور گرفته و به ایران داده شود. ولى این قطعنامه، متجاوز را معلوم نکرد و خساراتى نیز به ایران پرداخت نشد.
با این حال ایشان به لحاظ شرایط اقتصادى و نظامى و سیاسى داخلى و بینالمللى قطعنامه را پذیرفت تا نظام اسلامى را از خطری جدى برهاند.
این پرونده به شرحی مختصر از شرایط آن دوره، متن قطعنامه و بخشی از پیام امام خمینی (ره) درباره آتش بس میان ایران و عراق می پردازد:
