مقام معظم رهبری، چند ماه مانده به پایان دوره دوم ریاست جمهوری، خود را آماده ی ترک این مسئولیت می نمودند:

قبل از رحلت حضرت امام که دوران ریاست جمهوری در حال اتمام بود، دست و پایم را جمع می کردم. مکرر مراجعه می کردند و بعضی از مشاغل را پیشنهاد می نمودند. آدم های بی مسئولیت، این مشاغل را پیش خودشان، به قد و قواره ی من بریده و دوخته بودند! ولی من گفتم که اگر یک وقت امام به من واجب کنند و بگویند شما فلان کار را انجام دهید، چون دستور امام تلکیف است و بروبرگرد ندارد، آن را انجام می دهم. اما اگر تکلیف نباشد - از امام خواهش خواهم کرد که تکلیفی به من نکنند تا به کارهای فرهنگی بپردازم - دنبال کارهای فرهنگی می روم.

اما خداوند حکیم، امر دیگری را برای این ملت و حضرت آیت الله خامنه ای مقدّر فرموده بود که با رحلت حضرت امام رحمة الله علیه، این تقدیر جاری شد. رهبری، همچنان که تمامی مسئولیت ها را به صورت تکلیف پذیرفته بودند، در قبال مسئولیت رهبری نیز تا آن گاه که بر عهده ی ایشان تکلیف نشد، قدمی برای این مسئولیت برنداشت و حتی فکر آن را نیز نمی کردند.

صفحات: 1· 2