اعمال ام داوود حکایتی جالب و بسیار آموزنده از تأثیر شگفت‌انگیز دعا بر مقدرات انسانی دارد؛ ایام زندگانی امام جعفر صادق (ع) مقارن با حکمرانی یکی از حکام ستمگر عباسی به نام منصور بود. وی دستور به زندانی کردن فردی بی‌گناه به نام داوود داده بود و تصمیم به قتل وی داشت، مادر داوود که از همه جا مستأصل شده بود به امام جعفر صادق (ع) ارتجاع برد و از ایشان راه چاره طلب کرد.

امام به مادر داوود دستور داد تا روزهای 13، 14 و 15 رجب را روزه بگیرد و در روز سوم مشغول به خواندن سوره‌های مشخصی از قرآن بشود و بعد از اتمام آن دعایی را که امام به وی آموخته بود قرائت کند و پس از آن منتظر فرج در کار پسرش شود.

مادر داوود با انجام دادن این دستور موفق شد که پسر خود را از مرگ و زندان نجات دهد؛ پس از آن سال شیعیانی که در زندگی خود دارای حاجت و خواسته‌ای بزرگ هستند این سه روز را روزه می‌گیرند و با غسل روز پانزدهم و خواندن سوره‌های مشخص شده از قرآن از سوی معصوم و دعای منقول از امام ششم برای برطرف شدن مشکل خود دعا می‌کنند.

آنان که قادر به انجام اعمال نیستند قلب خود را متوجه کنند

هر چند که انجام اعمال ام داوود و روزه این سه روز برای برخی به علت شرایط جسمانی و محیطی نامقدور است، اما این نکته را از یاد نبریم که شرافت و فضیلت این ایام فرصتی مناسب برای مغفرت از خداوند و کسب توشه اخروی است.

گاه شرایط محیطی این فرصت را سلب می‌کنند که با فراغت بال به انجام امور عبادی بپردازیم، اما متوجه کردن دل‌ها به سوی معبود هستی و اظهار عجز کردن در مقابل وی بی شک برای ما توفیقات و هدایایی ارزشمندی به ارمغان خواهد آورد؛ در همین راستا می‌توان با سلامی کوتاه به محضر اباعبدالله حسین (ع) از بسیاری از این فیوضات و هدایای معنوی خود را بهره مند کنیم.