در آستانه انتخابات حساس و سرنوشت‌ساز یازدهم ریاست جمهوری، خاطره‌ای عجیب و آموزنده از استاد فقید اخلاق تهران، مرحوم آیت‌الله حاج‌آقامجتبی تهرانی درباره این موضوع مهم منتشر می‌شود. این خاطره در ماه محرم سال ۸۵ از سوی ایشان بیان شده است:

حدود شصت سال پیش وقتی که من بچه بودم قضیه‌ای پیش آمد که من خودم در آن بودم. شخصیت بزرگی که بسیار هم وارسته بود، در اجتماع به زور مسئولیتی را بر عهده­اش گذاشتند؛ نه این‌ که خودش برود عکسش را چاپ کند و به در و دیوارها بزند، تبلیغات کند و در بوق و کرنا کند که من را به این مسئولیت بگمارید. از این حرف‌ها خبری نبود. از «رقابت مقابت» خبری نبود.

اصلاً ما در اسلام رقابت بین مؤمنین نداریم؛ «رفاقت» داریم ولی «رقابت» نداریم. بگذریم. ما خیلی حرف‌‌ها داریم که هر جای کار را که می‌بینم، می‌بینیم ناجور است و با معارف ما نمی‌سازد. به زور او را مسئول کردند.

به یکی از دوستانش گفته بود من نمی‌توانم این کار را قبول کنم، ولی اینها به من تحمیل کردند. من نمی‌توانم از عهده این کار برآیم. دوستش به او گفت: «اگر نمی­‌توانی کار را زمین بگذار! او هم قبول کرد.

صفحات: 1· 2