توفیق هدیه ایست که به هر کس ندهندش

این روزها همه چیز توفیق می خواهد شامل همه ی عنایات خدا شدن توفیق می خواهد یازده ماه از سال را هر کاری میخواهیم میکنیم و فقط این یک ماه را می خواهیم خودسازی کنیم که آن را هم با نق زدن سپری میکنیم هنوز ماه عزیز خدا نیمه نشده خیلی ها گلایه از گشنگی میکنند پروردگارا چقدر در خود گم هستیم که به جای استفاده از این ماه مبارک فقط توفیق گشنگی شامل حالمان می شود.

در این ماه عزیز نوجوانی بعد از یک سال از کما خارج شد این حرف کمی نیست  نمی دانم چرا همیشه ما خودمان را با چیزهایی که فکر می کنیم به نفعمان است مقایسه می کنیم نه با شایسته ترین ها .

کاش خودمان را با آنکه روزه اش را میخورد مقایسه نمیکردیم و ای کاش خودمان را با آنکس که از سحر تا افطار در مزرعه زیر آفتاب سوزان کار میکند مقایسه می کردیم و کاش می دانستیم فرصت دوباره ی زندگی افراد در خلوصشان است همانطور که نوجوان شهر ما هدیه خداوند به دستان رو به آسمان و پینه بسته ی پدریست که سالیان سال است برای کسب حلال کشاورزی می کند و ماه مبارک رمضان هم برایش فرقی ندارد که تابستان باشد یا زمستان برایش این مهم است که این ماه ماه خداست.

خدایا هدایتمان کن و بر ایمانمان بیافزا.

آمین