يا بُنَىَّ! الْجارُ ثُمَّ الدّار
17 فروردین 1392 توسط 313
ابـن بـابـويـه بـه سـنـد مـعـتبر از حضرت امام حسن عليه السّلام روايت كرده است كه آن حـضـرت فـرمـود كـه در شـب جـمـعـه مـادرم فـاطـمـه عـليـهـاالسـّلام در مـحراب خود ايستاده و مشغول بندگى حق تعالى گرديد و پيوسته در ركوع و سجود و قيام و دعا بود و تا صبح طـالع شـد شنيدم كه پيوسته دعا مى‌كرد از براى مؤمنين و مؤمنات و ايشان را نام مى برد و دعا براى ايشان بسيار مى كرد و از براى خود دعائى نمى كرد، پس گفتم: اى مادر! چرا از بـراى خـود دعـا نـكـردى چـنـانكه از براى ديگران كردى ؟ فرمود: يا بُنَىَّ! الْجارُ ثُمَّ الدّار؛ اى پسرجان من! اوّل همسايه را بايد رسيد و آخر خود را.
«منتهی الامال،باب دوم،صفحه 97»
