آرایش از یک سو تعاریف متفاوتی در عرف دارد و از سوی دیگر حدود و چگونگی‌های متفاوتی؛ لذا لازم است کاربران گرامی (اعم از دختر یا پسر) به نکات ذیل توجه نمایند:

الف - اگر تعریف آرایش «تمیزی و مرتبی» باشد، نه تنها بد و مذموم نیست، بلکه ضروری بوده و از موارد بسیار مؤکد آموزه‌های اسلامی می‌باشد. بزرگان اسلام، به ویژه پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت عصمت (ع)، نه تنها همیشه تمیز و مرتب بودند، بلکه به تمیزی و آراستگی سفارش‌ها و تأکیدهای بسیاری نموده‌اند.

ب - اگر تعریف و منظور از «آرایش» همان معنای رایج باشد، یعنی به اصطلاح دست بُردن به سر و صورت و زینت بخشی با لوازم آرایشی، آن هم به خودی خود بد و مذموم نیست و بسیار کار خوب و مستحبی است، منتهی به شرطی که حاشیه‌ی گناه نگردد و معصیتی بر آن مترتب نگردد. مثل آرایشی که موحب هتک حرمت می‌شود و یا در معرض نگاه نامحرم قرار می‌گیرد و موجب جذبه و تحریک حرام می‌گردد. اما آرایش برای خود و یا محارم، به ویژه برای همسر، مورد توصیه و تأکید آموزه‌های دینی است. از امام حسن (ع) پرسیدند: چرا خود را این چنین آراسته کرده‌اید؟ فرمود: «إِنَّ اللَّهَ جَمِیلٌ یُحِبُّ الْجَمَال»، یعنی خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد. در احادیث فراوان ذکر شده که خداوند متعال دوست دارد بنده‌ی خود را تمیز، مرتب و زیبا ببیند. به همین دلیل به مردان توصیه شده که وقت نماز مرتب باشید، لباس‌های خوب‌تان را بپوشید، خود را خوشبو کنید و به زنان نیز توصیه شده که وقت نمایش آراسته و خوشبو باشید.

صفحات: 1· 2