دلنوشته/ نامه ای به دوست
به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر درود خدای برتو ای یاری رسان حق ! وآن که با گفتار راستین و شایسته مردم را به سوی حق تعالی فرا می خوانی !
ما در نامه خویش به سوی تو ، خدای جهان آفرین را که خدایی جز او نیست وخدای ما و خدای نیاکان گرانقدر ما است ، سپاس می گذاریم و از بارگاه با عظمتش بر سرور و سالارمان محمد (ص) آخرین پیام آور خدا و خاندان پاک و مطهرش درودی جاودانه می طلبیم .
وبعد ! دوست راه یافته به حقیقت ! خداوند بدان وسیله ای که به سبب دوستان ویژه خود به تو ارزانی داشته است ، وجودت را حفظ و تو را از نیرنگ دشمنانش حراست فرماید .
ما ناظر نیایش ( عارفانه و راز و نیاز پرشور و پر اخلاص ) تو با خدابودیم و از خدای جهان آفرین برآورده شدن آن خواسته ات را خواستیم .
ما اینک در قرار گاه خویش در مکانی ناشناخته ، بر فراز قله ای سر به آسمان کشیده ، اقامت گزیده ایم که به تازگی به خاطر عناصری بیداد پیشه و بی ایمان ، بناگزیر از منطقه پر دار و درخت بدینجا آمدیم و به زودی از این جا نیز به دشتی گسترده که چندان از آبادی دور نیست ، فرود خواهیم آمد و از وضعیت و شرایط آینده خویش تو را آگاه خواهیم ساخت تا بدان وسیله در جریان باشی که به خاطر کارهای سازنده و شایسته ات ما مقرب هستی و خداوند به مهر و لطف خود ، تو را به انجام وتدبیر این کارهای شایسته توفیق ارزانی داشته است .
صفحات: 1· 2