سفر،هجرت،خود
چند سال اخیر اقبال جوانان و مردم به سفر معنوی اعتکاف زیاد شده. سال های گذشته توی مراحل ثبت نام،برگزاری و پایان این مراسم باشکوه شاهد شور و حضور چشمگیر جوانانی بودیم که روز ثبت نام ساعت ها قبل از نماز صبح توی صف نام نویسی بودند. در طی روزهای اعتکاف هم جوانان سفید پوشی را می دیدی که صدای مناجات های شبانه شون فرشته ها را مسحور خود می کرد. نماز وداع شون با اشک های فراق همراه می شد و با کوله باری از معنویات توی شهر غفلت زده و تاریک گم می شدند.
بخش عمده ای از افراد شرکت کننده معتقدند اعتکاف فرصت بسیار خوبیه برای جوانان که چند روزی از درس و مدرسه ، دوست و خانواده،کار و جامعه هجرت کنند و سفری به درون خود داشته باشند. کمی تامل کنند و به خود بپردازند. در این برنامه کمتر از امور دنیوی و خواسته های مادی سخن گفته می شد. چنین پتانسیلی باید مورد توجه متولیان دینی ما قرار بگیرد و از آن به عنوان نقطه شروعی استفاده شود که جوانان به برکت حضرت امیر و اهل بیت علیهم السلام رویش معنویت و معرفت را تجربه کنند و تداوم بخشند. اما متاسفانه بازهم گاهی بی تدبیری هایی در این میان دیده میشه. سال گذشته توی یکی از این مساجد شهر ما خطیب مراسم اعتکاف داد سخن می داد از اهمیت اعتکاف و معجزاتی از شفا گرفتن فلان معتکف،حل شدن مشکل مسکن و ازدواج و معیشت فلان و فلان….. درسته که سامان یافتن معیشت مردم بسیار اهمیت دارد ولی حیف نیست فضایی که به خودی خود بستری مناسب است برای آغاز خودسازی به خواستن امور مادی تنزل پیدا کند.
سرمایه صبر،پشتوانه تقوا،ثروت قناعت، تکنیک توکل، تواضع ، ایثار و……. چقدر تحول آفرین خواهد بود؟ و چگونه حاصل میشه؟
دوستان توی سفر معنوی تون ما را از دعا محروم نکنید.