شیشه ی عطر خدا خورد به دیوار شكست

شاپرك خم شد و در سینه ی او خار شكست

باز هم آب به پهنای جهان بی تاب ست

قلب شب از تپش گریه ی «آبار» شكست

آفتابی كف آن كوچه زمین افتاده

بغض این پنجره در حسرت دیدار شكست

كوثر درد هم از سینه ی سرخش جوشید

قامت یاس كه در سینه ی دیوار شكست

آسمان! چشم قنوت دل من، بارانی ست

«هر كه شد محرم دل در حرم یار» شكست