در روایات آمده است که مستحب است در شب اول قبر دو رکعت نماز وحشت برای میت بخوانند، در رکعت اول سوره حمد و آیة الکرسی، و رکعت دوم بعد از حمد ده مرتبه سوره قدر بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید: «اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمُدٍ وَ آلِ مُحَمَد وَ ابعَث ثَوابَها اِلی قَبرِ فُلان» و به جای این کلمه اسم میت را بگوید.
همچنین سید بن طاووس از حضرت محمد (ص) روایت کرده که فرمودند: نمی گذرد بر میت ساعتی سخت تر از شب اول قبر، پس رَحم نمایید مردگان خود را به صدقه، و اگر نیافتی چیزی که صدقه بدهی، پس یکی از شما دو رکعت نماز بخواند و در رکعت اول حمد یک مرتبه و سوره توحید دو مرتبه، و در رکعت دوم حمد یک مرتبه و سوره تکاثر ده مرتبه، و سلام دهد و بگوید: «اَللهُم صَلِ عَلی مُحَمَد وَ آلِ مُحَمَد وَابعَث ثَوابَها اِلی قَبرِ ذلِکَ المَیِت فُلان بنِ فُلان». پس حق تعالی می فرستد همان ساعت هزار ملک به سوی قبر آن میت با هر ملکی جامه ای و حلّه ای، و تنگی قبر او را وسعت دهد تا روز نفخ صور و عطا کند به بجا آورنده نماز به عدد آنچه آفتاب بر آن طلوع می کند حسنات، و بالا برده می شود برای او چهل درجه.

تأثیر نماز شب اول قبر
ثقه الاسلام نوری، در دارالسلام از شیخ خود حاج ملا فتحعلی سلطان آبادی نقل کرده که فرمود: عادت طریقه من بر آن بود که هر کسی از دوستداران اهل بیت را که خبر فوتش را می شنیدم دو رکعت نماز در شب دفن او برای او می گزاردم، خواه آن میت را بشناسم یا نشناسم و هیچ کس بر این طریقه من مطلع نبود تا آن که روزی یکی از دوستان، مرا در راهی ملاقات کرد و گفت: دیشب خواب دیدم فلان شخص را که در این ایام وفات کرده و پرسیدم از حال او و آنچه بر او گذشته بعد از مُردن. پس او گفت: من در سختی و بلا بودم و حال کارم به عقاب بود، اِلا آن که دو رکعت نمازی که فلانی خواند- و اسم شما را برد- آن دو رکعت نماز مرا از عذاب نجات داد، خدا رحمت کند پدرش را به این احسانی که از او به من رسید.

منابع:
1- محدث قمی. سفینة البحار، ج2: 47.
2- کلینی. کافی، ج3، 285.
3- عزیزی. نمازهای مستحبی: 156.