فردی که رسول الله او را از اهلبیت خویش نامید
بنا بر روایتی هشتم صفر سال 35 هجری قمری مصادف با سالروز وفات بزرگمردی از صحابه خاص رسولالله صلیالله علیه و آله است. نامش، “روزبه” بود و همانند پدرانش به آئین زرتشت معتقد بود، سالها گذشت تا با دین مسیحیت آشنا شد و به این آئین گروید. بعد از اینکه با کشیشان مسیحیت آشنا شد، او را به دین و آیین جدیدی نوید دادند. وی به دنبال این دین و پیامبر آخرالزمان میگشت تا گمشدهاش را یافت و اسلام آورد. و بعد از اینکه اسلام را پذیرفت، پیامبر صلیالله علیه و آله و سلم نام وی را به “سلمان” تغییر دادند.
آنچنان در مسیر اطاعت از ولایت و دینداری پیشرفت که پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله در مورد او فرمود: یا سلمان أنت من أهل البیت و قد آتاک الله العلم الاوّل والآخر والکتاب الاوّل والکتاب الآخر؛ ای سلمان، تو از اهلبیت ما هستی و خدای سبحان به تو دانش نخستین و واپسین را عنایت کرده است و کتاب اول (نخستین کتابی که بر پیامبران الهی نازلشده بود) و کتاب آخر (قرآن مجید) را به تو آموخته است. [1]
ولایتمداری سلمان
سلمان بعد از رحلت جانسوز رسول خدا صلیالله علیه و آله و سلم به عنوان یکی از یاران حضرت علی علیهالسلام و اول کسی بود که برعلیه اهل سقیفه قیام و ماجرای سقیفه را رد نمود، بارها در خطبههایی که میخواند غصب خلافت و مظلومیت حضرت علی (ع) را بیان مینمود و میگفت:
«ای مردم! هرگاه فتنهها و آشوبها را همچون پاره ظلمانی شب دیدید که برجستگان در آن به هلاکت میرسند، بر شما باد به آل محمد (ص) چراکه آنها راهنمایان بهسوی بهشتند، و بر شما باد علی (ع). ای مردم! ولایت را در میان خود همانند سر قرار دهید.»
یعنی اگر ولایت اهلبیت (علیهمالسلام) را نداشته باشید، مسلمان حقیقی نیستید و دین شما سودی ندارد. [2]
وقتی با فشار بسیار زیاد اطرافیان مواجه شد و حضرت علی علیهالسلام به سلمان امر فرمودند که ماجرای بیعت را قبول کند و سلمان امر ایشان را باوجودی که خیلی سخت و گران تمامشده بود، قبول کرد. وی مناصب سیاسی زیادی را پذیرفته بود؛ در زمان حکومت خلیفه دوم با مشورت حضرت علی علیهالسلام بهعنوان حاکم مدائن انتخاب و راهی آن دیار شد.
صفحات: 1· 2