امام رضا (ع) در خصوص ماه رمضان فرموده اند:
« خوبی ها در ماه رمضان پذیرفته شده و بدی ها بخشیده می شود هر کس یک آیه از قرآن در ماه رمضان تلاوت کند مثل آن است که تمام قرآن را در ماههای دیگر تلاوت کند و هر کس به چهره برادر مومن خود لبخند بزند در قیامت وی نیز بر چهره او لبخند می زند و او را بشارت به بهشت می دهد و هر کس در این ماه مومنی را کمک کند خداوند او را هنگام عبور از صراط هنگامی که قدمها می لرزد کمک خواهد کرد و هر کس در این ماه غضب خود را باز دارد خداوند غضب خود را از او باز می دارد و هر کس گرفتاری را کمک کند خداوند روز قیامت که روز فزع اکبر است کمک خواهد کرد و هر کس در این ماه رمضان مظلومی را کمک کند خداوند او را در دنیا و قیامت کمک می کند.ماه رمضان ماه برکت و ماه رحمت و ماه مغفرت و توبه و بازگشت است و هر کس در ماه رمضان بخشیده نشود در چه ماهی آمرزیده خواهد شد؟پس خداوند را بخوانید و از او بخواهید که روزهایتان را قبول کند و عمرتان را طولانی قرار دهد و شما را موفق به طاعت ودوری از معصیت گرداند که او بهترین مسئول است.»
روزه و رمضان از منظر حضرت رضا علیه السلام
امام رضا(علیه السلام) در فلسفه و دلائل وجوب روزه مى‏فرماید: « انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش، فیستدلوا على فقر الآخرة، و لیکون الصائم خاشعا ذلیلا مستکینا ماجورا و محتسبا عارفا، صابرا على ما اصابه من الجوع و العطش، فیستوجب الثواب مع ما فیه من الامساک عن الشهوات و یکون ذلک واعظا لهم فى العاجل و رائضا لهم على اداء ما کلفهم و دلیلا لهم فى الآجل و لیعرفوا شدة مبلغ ذلک على اهل الفقر و المسکنة فى الدنیا فیؤدوا الیهم ما افترض الله لهم فى اموالهم‏ » ( وسائل الشیعه، ج 7، ص 4 )
وقتى از حضرت درباره فلسفه روزه مى‏پرسند، مى‏فرماید: همانا (مردم) مامور به روزه شدند تا بشناسند درد و ناگواریهاى گرسنگى و تشنگى را، و آنگاه استدلال کنند بر سختیهاى گرسنگى و تشنگى و فقر آخرت، (که پیامبر صلى الله علیه و آله در خطبه شعبانیه مى‏فرمود: و اذکروا بجوعکم و عطشکم جوع یوم القیمة و عطشة، یاد آورید از گرسنگى و تشنگى روزه داریتان گرسنگیها و تشنگیهاى روز قیامت را، که این یادآورى انسان را به فکر تدارک قیامت مى‏اندازد که تا سعى کند، جد و جهد بیشترى در کسب رضاى خداوند و کمک به مخلوق ضعیفش بنماید و آنان را از امکانات مادى و غیر مادى خویش بهره‏ مند سازد).

صفحات: 1· 2