آن حضرت ، همواره با سفیران خاص و نمایندگان خویش در ارتباط بود و با دستورات و آموزش های لازم ، آنان را زیر نظر داشت ، به تناسب شرایط گوناگون ، آنان را به وظایف خود ارشاد می کرد و به هنگام ضرورت و نیاز به آنان دستورات لازم را برای اتخاذ تدابیر مناسب و چاره اندیشی های شایسته ، صادر می کرد که برخی به صورت فشرده و برای نمونه ترسیم می گردد .

در صفحات پیش گذشت که حضرت مهدی (ع) به کاروانی که از قم آمده بود دستور داد که پس از این در به بغداد و به سفیر خاص او جناب عثمان بن سعید مراجعه کنند و به همین دلیل هم شیعیان و دوستدارانی که به راستی به راه رسم مترقی امام عصر (ع) بودند پس از آن فرمان ، دیگر به عثمان بن سعید مراجعه می کردند و مسائل فقهی و مالی و اجتماعی خویش را با او درمیان می گذاشتند و در اوج آگاهی از سفارت خاص او هیچ گونه تردیدی در درستکاری ، دینداری ، امانت و تقوای او به خود راه نمی دادند .

گاهی مسائل فقهی ، امور شخصی یا مالی یا حقوقی خویش را می نوشتند و آن را به سفیر خاص حضرت مهدی دریافت می داشتند و گاه از خود سفیر ویژه امام زمان تقاضا می کردند که مسائل و خواسته های آنان را به امام مرقوم دارند و او می نوشت و پس از اندک زمانی آنان را از جواب رسیده از سوی امام عصر (عج) آگاه می ساخت یا نامه مفصل حضرت را که به انبوه سوالات در آن پاسخ داده شده بود به آنان نشان می داد و گاه هم امام عصر (ع) به خاطر حکمت و صلاحدیدی ، سوالی را بی پاسخ می گذاشت .
گاه پیش می آمد که برخی از شیعیان در برخی از مسائل عقیدتی به کشمکش می پرداختند اما اختلاف و معمای عقیدتی و فکری با مراجعه به سفیر ویژه امام عصر (ع) و بیان مسئله و مشکل برطرف می گشت و حل می شد ، چراکه او جواب ها را از ناحیه ان حضرت می آورد و روشن است که سخن آن گرامی آخرین سخن بود و همه در برابر آن سر تسلیم فرود می آوردند.

منبع:امام مهدی از ولادت تا ظهور
نویسنده:آیت الله سید محمدکاظم قزوینی
پاتیگاه اطلاع رسانی یاسین

صفحات: 1· 2