مقام شامخ امامت و ولایت ، پس از رحلت حضرت عسکری (ع) در شرایطی به حضرت مهدی (ع) انتقال یافت که آن گرامی در هاله ای از غیبت به سر می برد و جز نزدیک ترین شیعیان و رهروان راه خاندان وحی رسالت ، کسی به دیدا جمال دلارای او مفتخر نمی شد .
اما آن حضرت در همان شرایط خاص ، بر روند جامعه و زندگی مردم ، نظارت به همه رخداد های ، آگاهی و احاطه داشت و در حالی که زمام امور جامعه و اداره ی کارهای کوچک و بزرگ خویش شیعیان خویش را ب کف با کفایت خود داشت ، به تدبیر و تنظیم برنامه ها و پاسخ به سوالها و حل مشکلات آنان اقدام می کرد .
آن حضرت ، درست بسان حضور در جامعه امر و نهی می کرد ، کسانی را به کارهای خاص منصوب می داشت و یا برکنار می ساخت ، برخی را تشویق می نمود و به خود نزدیک و برخی دیگر را از انجام امور دور می ساخت ، چنان که گویی چیزی از امور از آن حضرت پنهان نمی ماند .

صفحات: 1· 2