هنگامى که فاطمه زهرا قبض روح شد، حضرت على آن بانو را مخفیانه به خاک سپرد و موضع قبر مقدسش را محو نمود. آنگاه برخاست و رو به قبر مبارک پیغمبر صلى الله علیه و آله کرد و گفت :
یا رسول الله ! سلام من و سلام دخترت فاطمه بر تو باد، همان دخترت که به زیارت تو آمده و در بقعه تو خوابیده و خداوند خواست که به سرعت به تو ملحق شود.
اى رسول خدا! از فراق دختر برگزیده تو صبر و شکیبایى من قلیل و اندک شده ، قدرت من از دورى برترین زنان فاطمه ضعیف گردید، ولى براى مقاومت تاءسى نمودن به تو موجب تسلیت من خواهد شد.

من تو را به دست خود به خاک سپردم ، در صورتى که جان مقدس تو در گلو و سینه من بود. آرى آنچه که در قرآن است مى پذیرم و مى گویم : انا لله و انا الیه راجعون ، یا رسول الله ! آن امانتى را که به من دادى پس گرفته شد! سپرده باز گرفته شد! فاطمه زهرا را بردى ، یا رسول الله چقدر این آسمان سبز و زمین غبارآلود در نظر من تیره و تار است !! غم و اندوه من همیشگى گردیده ! شب من با بیخوابى مى گذرد! این غم از قلب من خارج نمى شود تا آن زمانى که خداوند مرا در آن خانه اى که تو در آن هستى وارد نماید! در دلم دردى است که آن را جریحه دار مى کند و هم و غمى است تکان دهنده ! چه زود بین ما جدایى افتاد!! من درد دل خود را براى خداوند مى گویم .

صفحات: 1· 2