پس از تماشای فیلم نقاط مثبت و منفی جدی متعددی به ذهن  می آید؛ اما با کمی تأمل و دقت، ریشه این نقاط مثبت و منفی در چند نقطه مهم و حیاتی فیلم جمع می شوند :

اصلی ترین نقطه قوت « رسوائی » این است که ده نمکی توانسته پیام خودش را به مخاطب برساند. این بزرگترین موفقیت این فیلم می تواند باشد. آن چیزی را ده نمکی انگیزه اش را داشته و می خواسته آنرا در این فیلم بنمایاند، به خوبی از عهده آن بر آمده است.

اما در نحوه ی رساندن این پیام، نقدهای جدی بر فیلمش وارد است که در اینجا به برخی از آنها اشاره ای می کنم: می شود کل فیلم ده نمکی را به یک مسأله ریاضی تشبیه کرد که جواب آخر مسأله را درست به دست می آورد اما با روشی غلط و ناصحیح. نقد جدی و اصلی که به رسوائی وارد است، این است که کارگردان با گزاره هایی نادرست که در نظر کارگردان درست پنداشته شده است، در صدد نتیجه گیری یک پیام درست و صحیح برمی آید که از عهده آن هم به خوبی بر آمده است اما این شیوه ی نتیجه گیری، یک مغالطه بزرگ را در فیلم ایجاد می کند.

صفحات: 1· 2