بدون ترديد، نقش زنان در تاريخ اسلام، نقش بسيار مهم وتعيين کننده اى بوده وهست. در صدر اسلام، زنانى چون نسيبه را مشاهده مى کنيم که در جنگ احد از رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) دفاع مى کرد ودر اين راه زخمى گرديد. ونيز در جنگ احد، بدن امام على (عليه السلام) پر از زخم شده بود، به طورى که بدن آن حضرت از شصت جا جراحت سخت برداشت. پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) دو زن را به نام سليم وام عطيه مأمور مداواى حضرت على (عليه السلام) نمود، وآنها طبق ماموريت به زخم بندى مشغول شدند.

وهمچنين نقش پر اهميت زهراى اطهر (سلام الله عليها) در دفاع از حريم ولايت، ورسوايى غاصبان خلافت، امرى است روشن ومعلوم که در جاى خود بحث شده است. زنان در انقلاب جهانى حضرت مهدى (عجل الله فرجه) نيز داراى نقش مهمى هستند.

چنانکه امام صادق (عليه السلام) به مفضل بن عمر مى فرمايد: (با حضرت قائم (عليه السلام) سيزده زن همراه است. عرض کرد: آنها چه کار مى کنند؟ حضرت فرمود: مجروحين را مداوا وبيماران را پرستارى مى کنند، همانطور که در زمان پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) چنين بود).

ونيز امام باقر (عليه السلام) فرموده است (سوگند به خدا، سيصد واندى مرد مى آيند که در ميانشان 50 نفر زن هستند، در مکه اجتماع مى کنند بى آنکه قبلا وعده داده باشند، آمدنشان مانند ابرهاى پاييزى است)

منبع:یکصدپرسش وپاسخ پیرامون امام زمان(عج)از علیرضا رجالی تهرانی