در اين ميان منطق متناقض و مضحك اردوگاه استكبار و دشمنان ملت ايران قابل تامل است.

از يكسو بنابر يك ادعاي كاملا واهي و اثبات نشده ايران را متهم به حركت در مسير ساخت سلاح هسته اي مي كنند و اين در حالي است كه براي اين ادعاي بزرگ تاكنون هيچ دليلي و يا حتي نشانه و قرينه اي ارايه نكرده اند.

از سوي ديگر، با اين فرض باطل، ايران را مورد تحريم هاي پي در پي قرار مي دهند و جالب تر آنكه ايران را به نقض حقوق بشر متهم مي كنند چون تحريم ها را ناديده گرفته است!

و اين سيكل معيوب در حالي است كه اولا؛ ادعاي آنها درباره برنامه هسته اي ايران نه تنها هيچ گاه ثابت نشده بلكه تهمت بزرگي است كه براي كشورمان هزينه داشته است و به تعبير فارين پاليسي اتهام هسته اي به ايران مردود است و ايران به اين دليل كه از آمريكا سرپيچي مي كند مورد غضب قرار گرفته است.

ثانيا؛ تحريم هاي يكجانبه آمريكا و اتحاديه اروپا كه اوج آن از اول ژوئيه -11تير91- عليه ايران بخصوص در حوزه نفتي و بانك مركزي تصويب و اعمال شده برخلاف منشور ملل متحد و مقررات حقوق بين الملل بوده و از اين جهت نقض حقوق آشكار ملت ايران است و از عجايب روزگار به اصطلاح مدرن است كه به بهانه اين تحريم ها- كه خود نقض حقوق بشر است- ايران به نقض حقوق بشر متهم مي شود!

4- خب، همه اين كارشكني ها و توطئه ها و خصومت هاي نظام سلطه عليه ايران به كجا انجاميده است؟

آيا در موضوع هسته اي، نظام سلطه و غرب توانسته اند خواسته هاي زياده خواهانه و افزون طلبانه خود را به ملت بزرگ ايران تحميل كنند؟ آيا تحريم هاي به اصطلاح فلج كننده، حركت رو به پيشرفت ايران اسلامي را فلج كرده است؟

آيا با پرونده سازي حقوق بشري بر ضد ايران، توانسته اند سيماي ايران اسلامي را در محيط بين المللي مخدوش نمايند؟

و بالاخره آيا با اهرم هسته اي، تحريم و حقوق بشر توانسته اند سال 91 را با فشارها و مشكلات به شب انتخابات (خرداد 92) بكشانند و خط تأثيرگذاري بر انتخابات رياست جمهوري را دنبال كنند؟

پاسخ «آري» به تمامي سوالات بالا در يك صورت محتمل است و آن اينكه توانسته باشند با حربه تحريم، هسته اي و حقوق بشر و سناريوي افزايش فشارها، «مردم» را از «نظام» جدا نمايند و اكنون سوال كليدي اين است كه در اين توطئه موفق بوده اند؟

دراين باره بايد گفت دشمن در محاسبات خود در سال 91 عليه ايران دچار اشتباهات استراتژيك شده است. غرب در مواجهه هسته اي با ايران نه تنها به اهداف و خواسته هاي مغرضانه خود نرسيد بلكه مذاكرات آلماتي به آنها اثبات كرد كه بايد رويكردشان را در برابر جمهوري اسلامي تغيير بدهند و از همين روي است كه از قضا رسانه هاي غربي نظير نيويورك تايمز تا اينترنشنال ست پيشنهاد دادند كه غرب رويكردش را تغيير دهد و در مقابل ايران زور نگويد. در مقوله «تحريم »ها نيز وضعيت به همين شكل است و كافي است- از باب نمونه- ارزيابي چند روز پيش بنياد مطالعات استراتژيك كارنگي مورد تامل قرار بگيرد كه به صراحت مي نويسد؛ «اميد داشتن به تأثيرگذاري تحريم ها بر ضد ايران ساده لوحي و احمقانه است.»

در پرونده سازي حقوق بشري عليه ايران نيز كاملا ناكام بوده اند چرا كه همراهي احمد شهيد گزارشگر حقوق بشر با قاتلان بيش از 20 هزار ايراني و رونويسي گزارشهاي ضدايراني او از رسانه هاي ضدانقلاب برملا شده است.

و از همه مهم تر اينكه سناريوي دشمن در جدايي مردم از نظام با يك شكست بزرگ روبرو بوده است كه پس از آنهمه تحركات و تلاش هاي توطئه آميز، مردم در 22بهمن امسال با حضوري گسترده تر و پرشورتر از هميشه خط بطلاني بر توهم و آرزوي دشمن كشيدند.

تحليل موسسه «واشنگتن براي سياست خاور نزديك» نيز خواندني است كه مي نويسد؛ اتكا به فشار اقتصادي و تحريم ها براي وادار كردن مردم ايران به رويارويي با نظام شكست خورده است.

جيمز جفري نويسنده در تحليل موسسه واشنگتن براي سياست خاور نزديك اضافه مي كند؛ فشار آمريكا هرگز قادر به تغيير رفتار و اهداف ايران نخواهد بود.

بنابراين سال 91، با همه سختي ها و فشارها، سال شكست سناريوهاي دشمن بود و مقاومت ملت ايران همچون كاتاليزوري خواهد بود كه از پيچ حساس انتخابات سال 92 نيز به سلامت و با قوت ان شاءالله عبور خواهد كرد.

وحسن ختام اين يادداشت اينكه؛

آمد بهار و بخت كه عشرت فزا شود

از هر طرف هزار گل فتح وا شود

عيد قدم مبارك نوروز مژده داد

كامسال تازه از پي هم فتح ها شود

منبع: جهان نیوز

صفحات: 1· 2· 3