اگر ما بدانیم که با تقسیم وظایف در بین نیروها از راندمان بالاتر و بهره وری بهتر برخوردار خواهیم بود و همچنین فشار وارده بر هر شخصی کاسته می شود قطعا از فرهنگ کار جمعی استقبال بیشتری خواهیم کرد. اگر قرار باشد اتفاق خوبی رخ بدهد، آن اتفاق مثبت از آن ما خواهد بود. دربسیاری ازمواقع نیز این نکته را در نظر نمی‌گیریم که مشورت با دیگران و همکاری متقابل، ما را از گزند ضررهای احتمالی یک ماجرا مصون می‌دارد.

متاسفانه در بعد اجتماعی منافع فردی خود را غالب می دانیم و به این ترتیب وابستگی متقابل افراد در جامعه کم شده است. در سرمایه اجتماعی باید حساسیت زیادی داشته باشیم، سرمایه اجتماعی موجب بالارفتن فرهنگ کار جمعی می شود. فرایند دولتی شدن نیروی کار در جامعه نیز بحثی است که برخی از کارشناسان از آن به عنوان روندی برخلاف فرهنگ کار دسته جمعی نگاه می کنند به گونه ای که نیروی جوان کار پس از طی فرایندهای جذب و استخدام در بدنه دولت استخدام شده و فعالیت تحت چارچوب تعریف شده می پردازد، در این امر نقش تولید و توسعه خود به خود از بین می رود.

همچنین ائمه ما نیز بر خرد جمعی تاکید بسیار دارند.: حضرت علی (ع) و امام صادق (ع) می فرمایند

امام على علیه‏ السلام:

مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْیِهِ هَلَکَ وَمَنْ شاوَرَالرَّجالَ شارَکَها فى عُقولِها؛

هر کس خود رأى شد هلاک مى‏شود و هر کس با افرادصاحب نظر مشورت کند در عقل آنان شریک مى‏شود

**********

امام صادق علیه‏ السلام:
و مثل المشورة مع أهلها مثل التّفكّر في خلق السّماوات و الارض و فنائهما، و هما غنيّان عن القيد، لانّه كلّما تفكّر فيها غاض في بحور نور المعرفة، و ازداد بهما اعتبارا و يقينا.

مشورت كردن با مردم خوب و اهل علم، مثل تفكّر كردن است در خلق آسمان‏ها و زمين و فناى آسمان و زمين، كه ايستاده‏اند هر كدام به جاى خود بى قيد و ستون

صفحات: 1· 2