چکیده مقاله/ ممنوعیت اسراف و محدودیت مصرف
اسراف در معانی وسیع کلمه به هر گونه تجاوز از حد، در هر کاری که انسان انجام می دهد اطلاق می شود اسراف، تنها به جنبه کمی و اندازه بهره وری از مال و ثروت محدود نمی شود؛ بلکه درست و بهینه مصرف نکردن هم از مصادیق اسراف است. تبذیر یعنی پراکندن؛ و در اصل به معنای افکندن بذر است و این تعبیر برای هر کس که مال خود را ضایع کند؛ استعاره شده است.
تفاوت اسراف و تبذیر در این است که؛ تبذیر، انفاق در جایی است که سزاوار نیست؛ اما اسراف، خرج کردن بیش از مقدار شایسته است. حد میانی اسراف و تبذیر اعتدال است. اعتدال در مصرف، عبارت است از بهره گیری از امکانات زندگی به گونه ای که مستلزم تلف کردن و هدر دادن مال و نیز مازاد بر نیاز نباشد. قرآن کریم در تعالیم و معارف خویش دستورات مختلف و امر و نهی های گوناگون در پرهیز از مصرف ناصحیح و عمل به مصرف صحیح را ارائه می دهد.
امام خمینی(ره)، انحراف ملت ها و دولت ها از الگوی مصرف صحیح را ناشی از تحرکات مخرب و نقشه های ضد انسانی قدرت های بیگانه می دانند.
پژوهشگر: کبری طاهری نژاد