برای اینکه بتوانیم بذر نظم را در دل کودک بکاریم و آن را به ثمر برسانیم، باید گام هایی برداریم که عبارتند از؛
گام اول: رفتاری را که می خواهیم تغییر دهیم، مشخص کنیم، باید توجه داشته باشیم که در هر زمان تنها یک رفتار کودک را برای تغییر انتخاب کنیم.

گام دوم: به کودک بگوییم که انتظار ما از او چیست و چگونگی انجام آن را نیز نشان دهیم. از کلی گویی بپرهیزیم؛ خواسته ما باید کاملاشفاف باشد. این که به کودک بگوییم؛ «باید بچه خوبی باشی.» کفایت نمی کند؛ بلکه باید به روشنی بگوییم که چه باید بکند؛ مثلا به بزرگ ترها سلام کند.

گام سوم: از روش های جایگزین تنبیه بدنی استفاده کنیم؛ روش هایی چون؛
- پرت کردن حواس؛ «امیرحسین، امیرحسین! اون جا را ببین. کبوتره داره بازی می کنه.»
- جایگزینی؛ «امیرحسین! موبایل را می خواهی یا این که بابا اسب بشود و اسب سواری کنی؟
- فرستادن کودک به تنهایی به اتاق؛ «آقا امیرحسین! به خاطر کار بدت باید بروی توی اتاقت و هروقت ساعت زنگ زد بیرون بیایی.»
- محرومیت؛ «چون شیطونی کردی، امروز نمی توانی با رایانه بازی کنی.»
- روبه رو کردن کودک با پیامد رفتار غلط؛ «حالا که اسباب بازی هایت را توی اتاق پخش کردی، خودت هم باید جمع کنی.»

گاهی ما در زندگی بر اثر ندانم کاری ها، بی حوصلگی ها و … موجب اذیت و آزار همسر می شویم که این اشتباه ها می تواند چهره حیات زناشویی را زشت و نفرت انگیز کند.

آنچه می تواند کدورت ها را از میان بردارد و صفا و صمیمیت را در روابط خانوادگی برقرار کند، عذرخواهی هنگام خطا و اشتباه است؛ این عذرخواهی موجب محبت و صمیمیت بیشتر می شود.

کسانی که به علت غرور یا لجبازی همیشه خود را حق به جانب می دانند و در اشتباه ها عذر خواهی نمی کنند، زندگی سخت و پر تنشی را تجربه خواهند کرد.

چه بسا بسیاری از درگیریها و مشکلات حاد خانوادگی از یک اشتباه کوچک شروع شده باشد که اگر بعد از همان اشتباه کوچک یک عذر خواهی ساده انجام می گرفت، کار به اینجاها نمی کشید.

در مورد عذر خواهی چند نکته مهم است:

1-   یکی از مهارت هایی که برای این کار می توان تجربه کرد مهارت قانون تعاملی است؛ یعنی اعضای خانواده باهم توافق کنند که هر کس موجب خطا و اشتباهی شد که حق دیگران را ضایع کرد عذرخواهی کند.

2-   اگر کسی از عذر خواهی امتناع کرد دیگران او ر ا مجبور به عذرخواهی نکنند؛ خصوصا اجبار زن توسط شوهر.  چرا که در این صورت موجب شکسته شدن غرور و جریحه دار شدن عواطف می شود که مشکلات بعدی را درپی خواهد داشت.

3- در صورت عذر خواهی، عفو کنیم تا خداوند هم ما را ببخشد.

خداوند متعال در سوره نور آیه22 می فرماید:
«وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیم[نور/22]و باید عفو كنند و گذشت نمایند مگر دوست ندارید كه خداوند شما را ببخشد؟ و خدا آمرزنده  و مهربان است».

4- پس از عفو  مسئله را به فراموشی بسپاریم، اینطور نباشد که به زبان بگوییم بخشیدیم اما در دل هنوز کدورت وجود داشته باشد چرا که در صورت وجود کدورت بالاخره در جایی و به هنگام یک اختلافی خود را نشان می دهد و مشکلات جدیدی را ایجاد خواهد کرد.