یا شمس الشموس
امام رضا(ع) با چه دعایی افطار می‌کرد؟
26 تیر 1392 توسط 313
نقل است امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هرگاه هلال ماه رمضان طلوع می‌کرد، رو به قبله می‌ایستاد و دستان خود را به آسمان بلند می‌کرد؛ از خداوند می‌خواست آن را هلال مبارکی قرار دهد و توفیق روزه‌داری، سلامت جسم و اطاعات از پروردگار متعال را طلب می‌کرد.
در دعای شصت و یکم کتاب «صحیفه رضویه جامعه» که ترجمه آن، اردیبهشت امسال با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رونمایی شد، دعای امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هنگام افطار بدین صورت بیان شده است:
عنه قال: من قال عند إفطاره: «اللّهم لکَ صُمنا بتوفیقک وعلی رِزقکَ اَفطَرنا بِاَمرک، فَتقبّلهُ مِنّا واغفر لنا، اِنّک اَنت الغَفورُ الرّحیم». غفرالله ما دخل علی صومه من النقصان بذنوبه.
صفحات: 1· 2
ابوحمزه ثمالی که بود؟
26 تیر 1392 توسط 313
ابوحمزه ثمالی در دوران امام سجاد(ع) شخصیتی مانند سلمان در زمان پیامبر اکرم(ص) بوده است . وی فردی مورد اعتماد و امانت دار بود و چهار نفر از امامان شیعه (امام سجاد، امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و امام کاظم (ع) ) را ملاقات کرده بود.ابوحمزه ثمالی یکی از اصحاب خاص امام سجاد(ع) بود که با ایشان انس خاصی داشت .
امام رضا علیه‌السلام در مورد ابوحمزه ثمالی می‌فرماید: «ابوحمزه ثمالی در روزگار خود مانند لقمان حکیم بود. او به چهار نفر از ما(ائمه علیهم السلام) خدمت کرده است; علی بن الحسین، محمد بن علی، جعفر بن محمد علیهم السلام و اندکی هم در عصر امامت امام موسی بن جعفر علیه السلام.
صفحات: 1· 2
لذتِ «نه» ...
26 تیر 1392 توسط 313
عجیب لذتی است لذتِ «نه»…
لذتِ نرفتن با وجود توان رفتن ، لذت نگفتن با وجود توانایی گفتن ، لذت نخوردن با وجود میل به خوردن ، لذت ندیدن با وجود چشم هایی برای دیدن.لذت «نه» گفتن با وجود داشتن قدرت برای بلی گفتن…
لذت دارد این «نه» البته به شرطها و شروطها… و شرطش این است که زیبایی حقیقی و جاودان در نه باشد و زیبایی ظاهری و زودگذر در آری.لذت بی پشتوانه و حقیر در دیدن و خوردن و گفتن و رفتن باشد و لذت ماندگار ، لذت حقیقی ، لذت لذیذ ، در ندیدن و نخوردن و نگفتن… در «نه»…
لذت عجیبی است این لذت.لذتی برای انسان های بزرگ در تاریخ.لذتی از جنس لذت کربلایی عباس.عباسی تشنه و لب دریا ، چشمک زدن های امواج زلال آب در میان دست ها و آبی که تا جلوی صورت می آید و… «نه» می شنود از عباس… «نه» می شنود و ریخته می شود از لابلای انگشتان عباس… و آب می فهمد که عباس لذتی که در نخوردن هست را نمی فروشد به لذت خوردن و رفع عطش.آب می داند که عباس چشیدن این لذت «نه» را با چشیدن آب که سهل است با دنیا عوض نمی کند.واین لذت لذت «نه» است.
صفحات: 1· 2
عقوبت ترک عمدی روزه ماه رمضان
26 تیر 1392 توسط 313
در خصوص مسئله مسافرت بعد از ظهر و یا پیش از ظهر در ماه مبارک رمضان مواردی تذکر لازم است که در ذیل بیان می شود:
۱. مسافرت در حال روزه، در بعد از ظهر ماه مبارک رمضان اشکالی نداشته و روزه ( آن روز ) صحیح است.
۲. شخصی که مسافر است اگر پیش از ظهر به وطنش یا به جایی که می خواهد ۱۰ روز در آنجا بماند، برسد، چنانچه کارى که روزه را باطل می کند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد؛ مثلاً اگر شخص روزه دار بعد از ظهر دوشنبه از وطن خود یا جایی که ۱۰ روز در آن قصد ماندن کرده بود به جایی مسافرت نماید، روزه آن روزش (دوشنبه) صحیح است و برای این که روزه روز سه شنبه اش نیز صحیح باشد باید قبل از ظهر روز سه شنبه به وطن خود یا جایی که می خواهد ۱۰ روز در آن جا بماند، برسد، و در صورتی که کاری را هم که روزه را باطل می کند، انجام نداده باشد، و بعد از رسیدن به این مکان، نیت روزه کند، روزه اش صحیح است.
صفحات: 1· 2
روزه کله گنجشکی درکلام معصوم(ع)
26 تیر 1392 توسط 313
در سیره معصومان (ع) آموزش روزه داری کودکان قبل از آنکه به سن تکلیف برسند آغاز می شد
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّا نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِالصِّيَامِ إِذَا كَانُوا بَنِي سَبْعِ سِنِينَ بِمَا أَطَاقُوا مِنْ صِيَامِ الْيَوْمِ فَإِنْ كَانَ إِلَى نِصْفِ النَّهَارِ وَ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ أَوْ أَقَلَّ فَإِذَا غَلَبَهُم الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ أَفْطَرُوا حَتَّى يَتَعَوَّدُوا الصَّوْمَ وَ يُطِيقُوهُ فَمُرُوا صِبْيَانَكُمْ إِذَا كَانُوا أَبْنَاءَ تِسْعِ سِنِينَ بِمَا أَطَاقُوا مِنْ صِيَامٍ فَإِذَا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ أَفْطَرُوا.(الكافي ج4، ص 125)
ما کودکانمان را در هفت سالگي امر مي‌كنيم تا به اندازه توانايي شان، نصف روز يا بيشتر يا كمتر روزه بگيرند، هنگامي كه تشنگي و گرسنگي بر آنان غالب آمد، دستور مي‌دهيم كه افطار كنند. اين عمل، براي آن است كه به روزه گرفتن عادت نمايند، پس، شما كودكان (پسران) خود را در نه سالگي به اندازه توانايي شان به روزه گرفتن امر كنيد و چون تشنگي و گرسنگي بر آنان غالب شد، افطار كنند.
صفحات: 1· 2