۱۲ تیرماه هر سال، مصادف است با سالگرد جنایتِ شرم آورِ انهدام هواپیمای مسافربری ایران، بر فراز آب های خلیج فارس، توسط ناوِ آمریکایی “وینسنس". طی این آدم کشی مدرن، ۲۹۰ انسان با ملیت‌های ایرانی، اماراتی، یوگسلاوی، پاکستانی، هندی و ایتالیایی که در میان آنان ۶۶ کودک نیز وجود داشت، به قتل رسیدند . آمریکا هیچ گاه از این قتل عام سبعانه، عذرخواهی نکرد و مسئولیت حادثه را رسما بر عهده نگرفت.هیچ‌کدام از خدمه ناو “وینسنس” تحت پیگرد قرار نگرفتند و حتی “ویل راجرز"، فرمانده ناو جنگی آمریکا در پایان خدمت خود مدالِ لیاقت گرفت.
عکس زیر، در اواسط تیرماه ۱۳۶۷ در مفابل درب اصلی دانشگاه تهران گرفته شده است. در عکس، تابوت جمعی از شهدای انهدامِ هواپیمای ایرباس ایران دیده می شود که که دقایقی قبل از تشییع توسط مردم تهران، در برابر درب اصلی دانشگاه تهران گذاشته شده اند.

شادی روح شهدای هواپیمای ایرباس، صلوات

در صفحه ۳۲۶ کتاب رجال کشّی که از مهم‌ترین منابع رجالی ما است،آمده که :

أنّ عدّتاً مِن اهل الکوفة کَتَبوا إلی الصّادق علیه السلام فقالوا انّ المُفضّل یجالس الشّتار و اصحابَ الحَمام.

عده‌ای نامه نوشتند به امام صادق(ع) و گفتند که مفضل بن عمر (یکی از اصحاب امام) با لات و لوت‌ها و کفتربازها می‌چرخد…

شما نامه‌ای به مفضل بنویس تا خودش را جمع و جور کند. بالأخره برای تیپ علما و اصحاب شما این جریان خوب نیست. حضرت نامه نوشتند و سرش را هم مهر و موم کردند و گفتند این را به دست مفضل برسانید.

امام نامه را به دست یک سری از بزرگان اصحاب دادند تا به مفضل برسانند.آنها می‌روند کوفه نامه را می‌دهند به مفضل.او نیز نامه امام را باز می‌کند و جلوی بقیه شروع می‌کند به خواندن.

صفحات: 1· 2

یک روز که حسابی از به تعویق انداختن نمازش ناراحت بود از خودش پرسید چرا من تمام برنامه های مهمم رو سرساعتشون انجام می دم اما نمازم رو نه! با اینکه مهم ترین قرار زندگی من با خالقم ساعات اذانه

حلقه ی گم شده یک جمله بود

از اون به بعد به همه کس و همه چیز که میخواست تو ساعت نماز اول وقت ، وقتشو بگیره محترمانه می گفت: ببخشید من یک قرار ملاقات خیلی مهم دارم!

وقتی موبایلش وقت نماز زنگ می زد یا براش پیامک می رسید، بدون اینکه به صفحه اش نگاه کنه آروم همین جمله رو می گفت

به تلویزیون وقتی یه برنامه ی جذاب داشت هم همین طور

حتی کمی مانده به اذان صبح وقتی آلارم گوشیش به صدا در می آمد و او وسوسه می شد که بگه “فقط ده دقیقه دیگه بخوابم!” با قاطعیت به صاحب اون وسوسه می گفت: نه! من یه قرار خیلی مهم دارم

حالا تمام نمازهاش اول وقت شده بود

این روزها هوا، داغ و داغ‌تر می‌شود! بیرون رفتن از خانه، حتی برای مدتی کوتاه هم، کلافه‌مان می‌کند. فکر تشنگی و بی‌آبی، برای‌مان بسیار سخت است و آزار دهنده، چه رسد به این که تشنه‌ شویم! این روزها، روایت دیگری هم دارد البته… روایتی که تنها، دو ورق از آن را می‌خوانیم!

یک. «ای لشگر صاحب زمان آماده باش، آماده باش…» نوای دل‌آشنای رزمندگان اسلام بود که در چند عملیات، آهنگران آن را خوانده بود؛ یکی از آن عملیات‌ها، کربلای یک بود؛ آزادسازی مهران. رمز عملیات که اعلام شد، دیدند[1] که بعضی از بسیجی‌ها، قمقمه‌هاشان را خالی می‌کنند و حالی دگر در سر دارند… با لب تشنه زدند به خط! عشق در گوش آن‌ها غزل‌خوانی می‌کرد؛ اما چه، نمی‌دانیم… رمز عملیات «یا ابوالفضل العباس ادرکنی» بود… تیر ماه بود و هوای مهران، از جاهای دیگر، خیلی خیلی داغ‌تر بود.

دو. این عکس، برای همه‌ی ما آشناست:

شرح حالش را از زبان عکاس آن بخوانیم:

صفحات: 1· 2

ویلیام راجرز در ماه دسامبر سال 1938 در فورت وورث( واقع در ایالت تگزاس آمریکا) متولد شد. گرچه او یکی از ده ها عضوِ خاندانِ «راجرز» است که لباس افسری نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا به تن کرد و به عنوان ژنرال چهارستاره ، بازنشسته شد ، اما تنها راجرزی است که افتخار اعدام 290 تروریستِ غیر نظامی!! را در عرض کمتر از یک دقیقه دارد و به خاطر این شجاعت بی نظیر ، مدالِ «لژیون لیاقت» (Legion of Merit) نیز دریافت کرده است.
کاپیتان «ویلیام سی راجرز» ( که در خاندانِ ژنرال های راجرز به «ویل راجرز سوم» شهرت دارد) از سال 1978 تا سال 1989 فرماندهی ناو جنگی «یو اس اس وینسنس) را بر عهده داشت. این کاپیتان از جان گذشته!! در سوم جولای سال 1988 ، طی عملیاتی متهورانه و جوانمردانه ، یک فروند «هواپیمای جنگی حامل کلاهک هسته ای مسافربری!! ایرانی» را با 290 مسافر تعلیم دیده برای جنگ های هسته ای ، بر فراز خلیج فارس ، هدف قرار داد و در کمتر از یک دقیقه ، تمامی 290 تروریست تعلیم دیده ی!! ایرانی را (که 66 نفر آنان کودکان زیر 10 سال یودند) قطعه قطعه نمود.

صفحات: 1· 2