“گلدا مايويچ ماير” نخست‌ وزير سابق رژيم صهيونيستي در سوم مه 1898 در شهر كيف مركز “اوكراين” در روسيه تزاري به دنيا آمد و در 1906 همراه با خانواده‌اش به امريكا مهاجرت كرد.

پدرش نجار بود و 5 پسرش در كودكي مرده بودند. ماير در مدرسه‌اي دولتي در شهر ميلواوكي در امريكا مشغول تحصيل شد. والدينش مايل بودند او منشي بشود، اما وي معلم شد و از همان آغاز به نهضت صهيونيستي در امريكا پيوست.

او با يكي از همكاران صهيونيست خود به نام “موريس مي‌پرسون” ازدواج كرد. اين دو در 1921 عازم اورشليم (بيت المقدس) شدند و اين در حالي بود كه به تازگي فلسطين تحت قيموميت انگليس درآمده بود و عمليات انتقال تدريجي يهوديان به فلسطين آغاز شده بود.

طبعاً تا قبل از ظهور رژيم صهيونيستي در 1948 او نيز در فلسطين همچون هزاران يهودي ديگر زندگي مي‌كرد. اماهمكاري‌هاي فراوان وي با گروه‌هاي زيرزميني يهود از قبيل ايرگون، اشترن، هاگانا و ساير تشكيلات پنهان صهيونيستي كه به كار انتقال يهوديان اروپا به فلسطين اشتغال داشتند، باعث شده بود وي غالب اوقات بيرون از خانه باشد.

صفحات: 1· 2

بسم رب الشهدا

یک سال از مسئولیت من به عنوان مسئول بسیج دانشجویی دانشگاهمان می گذرد. در این یکسال ارادتم به سردار جاوید النشان اسلام ده برابر شده است.
سردار فاتح خرمشهر حاج احمد متوسلیان…

فرازی از اخرین سخنرانی او در حومه دمشق ؛

” ما با اسرائیل وارد جنگ خواهیم شد ؛ هر كه با ماست بسم الله… “
ما با توییم ؛ حاج احمد. ما را دریاب …

اولين بار شايد روز دوم، سوم بود که من دقيقاً يادم نيست، چون در حال عادي نبودم. جراحي که من را معالجه مي کرد، گفت که حزب جمهوري منفجر شده و عده اي شهيد شده اند. اما اسم مرحوم بهشتي را نبرد. من چون در حال طبيعي نبودم آنقدر به اين حساس نشدم و چيزي نفهميدم. و بعد هم يادم رفت . در حدود روز دوازده، سيزدهم بود که من اصرار مي کردم که روزنامه و راديو به من بدهند، که از اخبار مطلع شوم . برادراني که با من بودند، پاسداران و نزديکان مقاومت مي کردند و نمي گذاشتند…

حضرت آيت الله سيد علي خامنه اي، يک روز قبل از فاجعه هفت تير در تاريخ 6/4/1360 در مسجد اباذر - در جنوب غربي تهران - در حال سخنراني مورد سوء قصد قرار گرفت و در يک انفجار ناگهاني زخمي شد. از طراحان اين انفجار جواد قديري بود که به هنگام فرار از کشور به بعضي از متهمين که مجدداً دستگير شده بودند، گفته بود که فردا يعني روز 7/4/1360 کار نظام اسلامي تمام است و اين تاريخ همان روزي بود که فاجعه هفتم تير اتفاق افتاد.

صفحات: 1· 2

اردی بهشت 1333، در خانه بزرگ و زیبا و قدیمی خیابان ایران به دنیا آمد. با اینکه اسمش عبدالحمید بود توی خانه و بعدها دوستانش وحید صدایش می کردند. پدرش سرهنگ- دکتر دیالمه، پزشک متدین ارتش و مادرش نوه ی آیت الله افجه ای، یکی از انقلابیون مشروطه. دکتر عبدالحمید دیالمه یکی از 72 یار عاشورایی امام راحل است که در 7 تیر 1360 همراه با مراد خود شهید مظلوم آیت الله بهشتی در دفتر حزب جمهوری جام شهادت را نوشیدند و کربلایی شدند.

• تقاطع ولی عصر(عج) و شهید بهشتی، کنار بیمارستان ارتش مسجدی به نام شفاست. پدر، با دستور آیت الله خوانساری آن جا را ساخت. او نذر کرده بود بعد از تمام شده مسجد، ده روز با لباس سرهنگی ارتش، توی مناره اذان بگوید. ایادی، پزشک شاه این خبر را که شنید، توبیخش کرد و خیلی زود بازنشسته اش کردند.

• مادر از بازار خیارهای قلمی و نوبرانه خریده بود. دانه ای 5 ریال. مادر خیارها را شست و آورد. یک دفعه وحید گفت: این درست نیست که ما خیار دانه ای 5 زار بخوریم و مردم دیگر نداشته باشند. یک خیار برداشت و چهار قسمت کرد و به هر کس تکه ای داد و گفت: این طوری بخورید.

صفحات: 1· 2