به بهانه ایام انتخابات و فضای پیرامونی آن

گناه فتنه و فتنه انگیزی در منطق قرآن کریم، از گناه قتل بیشتر و فتنه گران از قاتلان بدترند. فتنه هنگامی آغاز می شود که حق و باطل چنان درهم می آمیزند که شناخت هر یک از دیگری به آسانی امکانپذیر نیست.

خداوند در زمان فتنه اهل حق را رها نمی کند
امام علی(ع) در خطبه ۵۰ نهج البلاغه درخصوص اینکه فتنه چگونه شروع می شود می فرماید: که شروع فتنه از دو جاست: یک بعد نفسانی دارد یعنی خودخواهی و دوم اینکه شروع فتنه از بدعت نظری در مفاهیم است. یک عده در اصول و مفاهیم بدعت می گذارند، آن را تحریف می کنند و عده ای هم برای قدرت طلبی و دنیاخواهی پیش می آیند؛ امام علی(ع) فرمود: فردی او را یاری می کند؛ فردی در مفاهیم بدعت می گذارد. ایشان می فرماید: اگر باطل باحق در نیامیزد و مخلوط نشود حق طلبان به راحتی آن را تشخیص می دهند و کار باطل پیش نمی رود ولی در فتنه، فتنه گران اندکی از حق و باطل را می گیرند و آن را مخلوط می کنند؛ یعنی زمانی که سخنرانی یا منبر آنها را گوش می کنید و یا مقاله و کتاب آنها را می خوانید متوجه می شوید که مباحث درستی در آن وجود دارد ولی درواقع مقداری از حق و مقداری از باطل با هم مخلوط و ارائه شده است؛ یعنی این مطالب باطل صریح نیست.

صفحات: 1· 2· 3

1391/10/19- بیانات در دیدار مردم قم

خدا را دیده ای آیا؟

به هنگامی که می فهمی دگر تنهای تنهایی!

رفیقی، همدمی، یاری کنارت نیست
و می ترسی که راز بی کسی را با کسی گویی
یکی بی آنکه حتی لب تو بگشایی،
به آغوشی تو را گرم محبت می کند با عشق…
گمانم دیده ای او را
که من هم آرزو دارم ببینم باز هم او را
که او خود می گشاید دیده های روشن دل را…

پ.ن: خدایا توبه من دستوردادی که در راه تو قربانی شوم ، فورا اجابت کردم و مشتاقانه بسوی قربانگاه عشق حرکت کردم … اما تو میخواستی این قربانی هرچه با شکوه تر باشد لذا دوستانم را، قرزندانم را و عزیزترین کسانم را بقربانی پذیرفتی… و مرا در آتش اشتیاق منتظر گذاشتی…

مصطفی چمران

امام رضا(ع) در دوره ای به امامت رسيدند كه شرايط فرهنگی بسيار پيچيده ای برآن حاكم بود و مديريت قدرتمندی را می طلبيد تا بتواند جامعه را از خطرهای موجود نجات دهد. اگر در زندگی امامان(ع) کار فرهنگی و علمی و تدریس و تربیت شاگردان و تشکیل محافل علمی برای خواص، بیش از اقدام های پر سر و صدای سیاسی به چشم می خورد؛ به خاطر این است که آنان می دانند هر حرکت مثبت یا منفی، ریشه در باور و اعتقاد و نوع نگرش مردم دارد و برای اصلاح عمل می بایست به اصلاح اندیشه آنان همت گماشت. فضای فرهنگی در ايران بازتر و تكثر اديان و هوش ايرانيان به مراودات فرهنگی بين مردم، كمک شايانی می كرد. اين شرايط فكری و فرهنگی مردم ايران، زمينه را براي حضور امام رضا(ع) در ايران و گسترش شيعه آماده می كرد.
از جمله بازتاب و تاثیرات حضور امام رضا (ع) بر تحولات فرهنگی در ایران عبارتند از: 1- رشد حوزه‌ های علمی که از مظاهر آن، ترجمه کتب خارجی است. در این گسیختگی فرهنگی است که وظیفه سنگین امام رضا(ع) آشکار می شود. 2-گسترش حوزه فکری و تحکیم پایه های اعتقادی است. یکی از اقدام های مهم حضرت رضا(ع) در دفاع از عقیده و فرهنگ جامعه اسلامی، بهره گیری از محافل فراوان مناظره است. 3- گسترش تشيع که عوامل آن عبارتند از: هجرت امام رضا به ایران، پذیرش ولایتعهدی، مقام معنوی امام رضا(ع). 4- رشد حوزه معرفتی که از مظاهر آن تالیفات امام رضا (ع) من جمله الرسالة الذهبيّه در طب است. 5- ايجاد فضاهای زيارتی و عبادی است. پس از شهادت امام رضا(ع) دوستان و شيعيان آن حضرت متوجه زيارت آن حضرت شدند.

پژوهشگر: ک.طاهری نژاد