حضور قارچ‌گونه سایت‌های متعدد در عرصه رسانه که عمده فعالیت خود را در محدوده تولید، نشر و بازنشر اخبار جنجالی متمرکز کرده‌اند، موضوعی نیست که قابل دفاع و صحیح باشد.
البته برای رد درستی وجود چنین فضایی، دلایل مختلفی می‌توان اقامه کرد که در ادامه نوشتار ارایه خواهد شد اما در این بین، یادآوری یک خاطره نه چندان شیرین، می‌تواند مفید و موثر باشد.

در دوره اصلاحات که نشریات زنجیره‌ای و مجوزهای فله‌ای در فضای فرهنگی کشورمان دردسرآفرین شده بود، از وزیر ارشاد وقت که جناب عطاءالله مهاجرانی(۱) بود، سؤال شد که نظرش درباره این تعدد و تکثر چیست؟ پاسخ وی البته جالب بود. وی مخلوطی از جملات تبلیغاتی غرب را تحت این عناوین بر زبان آورد که قریب به این مضامین بود: «دانستن حق همه آدم‌هاست»، «گردش آزاد اطلاعات»، «استفاده عموم مردم از روزنامه‌ها» و…

با این تفاسیر، اگر فضای مغشوش آن دوران را معادل فضای موجود در تعدد سایت‌های خبری و پایگاه‌های این‌چنینی فرض کنیم، احتمالاً سخن گزافی بر زبان نرانده‌ایم. هرچند ممکن است بسیاری از نیروهای دلسوز نظام، خواسته یا ناخواسته اقدام به دفاع از وضعیت موجود کنند.

صفحات: 1· 2