آیه تطهیر یکی از آیاتی است که در شأن اهل بیت(ع) و از آن جمله حضرت امام علی(ع) نازل شده و بیانگر مقام «عصمت» خاندان پیامبراکرم(ص) است.


ام سلمه همسر رسول خدا(ص) نقل می کند: رسول خدا(ص) در خانه ام خوابیده و عبایی بافت خیبر به روی خود کشیده بود، در این حال فاطمه زهرا(س) وارد خانه شد، در حالی که ظرف غذایی با خود آورده بود، رسول خدا(ص) فرمود: همسر و دو پسرانت حسن(ع) و حسین(ع) را صدا بزن، فاطمه(س) برگشت و آنان را با خود آورد. در همان حال که مشغول غذا خوردن بودند، این آیه نازل شد:«انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذهِب عَنکمُ الرِّجس اهل البَیتِ وَ یُطهِّرَکم تَطهِیراً؛خداوند فقط می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک کند.»(احزاب/۳۳) پس رسول خدا(ص) زیادی جامه ای که داشت بر سر آنان کشید، آن گاه دست خود را از زیر کسا بیرون آورد، به آسمان اشاره کرد و عرضه داشت: بار الها این ها اهل بیت من و خاصگان من هستند، پلیدی را از ایشان ببر و تطهیرشان کن و این کلام را سه بار تکرار فرمود. ام سلمه می افزاید: من نیز سر خود را در زیر جامه بردم و عرضه داشتم: یا رسول ا… (ص) من هم با شمایم؟ حضرت دو بار فرمود: تو عاقبت بخیری. علامه طباطبایی پس از نقل این حدیث در ذیل آیه شریفه ۳۳ سوره احزاب که به آیه «تطهیر» معروف است، می نویسد: این روایت را صاحب «غایة المرام» از عبدا… پسر احمد بن حنبل، به سه طریق از ام سلمه نقل کرده و تفسیر «ثعلبی» نیز آن را روایت کرده است.

صفحات: 1· 2