با ورود محصولات غربی، برخوردهای گوناگونی با آنها می‌شود؛ برخی آن را دربست رد می‌کنند، برخی آن را دربست می‌پذیرند، برخی هم به ویرایش و پالایش آن می‌پردازند؛ رایتل از جمله این کالاها است. برخی بر آنند که ضرر قرار دادن نسل سوم تلفن همراه که این روزهای با نام رایتل به بازار آمده است در سبد مصرف عمومی، بیش از نفع آن است و به درستی معتقدند که بر مبنای اندیشه شهید آوینی، رایتل در خدمت ترویج نفسانیات و گسترش «ولایت تکنیک» است؛ اما ادعا می‌کنند که شهید آوینی، مخالف تحریم راه‌اندازی رایتل است!

 قطعا هر محصول جدیدی، مطلوب نیست و برخی از محصولاتی که پذیرفته میشود نیز نباید در سبد مصرف عمومی قرار بیگرد، مثل اسلحه. معیار پذیرفتن یا نپذیرفتن یک کالای جدید دو چیز است؛ الف. نیازمندی به آن؛ بـ. کمتر بودن مفسده کالا، نسبت به مصلحت آن.

این معیار بین تمام افراد و جوامع، یگانه معیار منطقی است و تفاوت، تنها در مصداق نیاز یا مصلحت و مفسده است. در این متن در مواردی سخن از مسأله ویدئو آمده است که مدتی ممنوع بود و سپس با فراهم شدن محتوهای مناسب روی نوارهای ویدئو، ضرورتی برای تداوم ممنوعیت آن نبود[۱].

برخی بر آنند که ضرر قرار دادن نسل سوم تلفن همراه که این روزهای با نام رایتل به بازار آمده است در سبد مصرف عمومی، بیش از نفع آن است و به درستی معتقدند که بر مبنای اندیشه شهید آوینی[۲]، رایتل در خدمت ترویج نفسانیات و گسترش «ولایت تکنیک» است؛ اما ادعا می‌کنند که شهید آوینی، مخالف تحریم راه‌اندازی رایتل است! اکنون این ادعا را به صورت بسیار دقیق و مستند بررسی می‌کنیم:

صفحات: 1· 2