این روزها یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های جامعه ما مسئله حجاب است. حجابی که نیمی از اصالت آن در هجوم تجددگرایی و غرب‌زدگی از بین رفته و نیم دیگر هم در میان فلسفه‌بافی‌ها و تعاریف جدید، مدام رنگ عوض کرده و هر روز غریب‌تر و مهجورتر می‌شود. اما واقعاً حجاب چیست؟

معنای لغوی این کلمه به پرده یا حائلی اطلاق می‌شود که وظیفه‌اش پوشاندن و محفوظ نگه داشتن است و در عرف جامعه ما، به طور خاص، به پوشش کامل اسلامی گفته می‌شود. بسیاری از ما با شنیدن این کلمه بی‌اختیار یک خانم چادری را به ذهن می‌آوریم که تنها نمود ظاهری حجاب است. اما آیا تعریف این واژه به همین جا ختم می‌شود؟ آیا می‌توان پوشش چادر و یا نفس «پوشیده بودن» را مطلق حجاب به حساب آورد؟

چندین آیه در قرآن به موضوع حجاب اشاره دارند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها آیات ۳۰ و ۳۱ سوره نور است. ظرافت موجود در این آیات آن جاست که قبل از پرداختن به  بحث «پوشش»، از حرمت و حفظ «نگاه» سخن به میان می‌آورد؛ و تاکید قرآن چنان است که روی صحبت اول به آقایان و پس از آن به خانم‌ها برمی‌گردد. شاید به این دلیل که اهمیت این موضوع در آقایان بیشتر از خانم‌ها باشد.

خیلی از ما فراموش کرده‌ایم که حجاب به غیر از نوع پوشش – فارغ از بحث‌های مرتبط با آن- مراتب دیگر هم دارد و این مراتب دیگر، در بسیاری از موارد مقدم بر نوع پوشش هستند یا حداقل به عنوان پیش زمینه آن محسوب می‌شوند.

صفحات: 1· 2