«زن نیز مانند مرد دارای ذوق، فکر، فهم، هوش و استعداد کار است. این استعدادها را خدا به او داده است و بیهوده نیست و باید به ثمر برسد. اساساً هر استعداد طبیعی دلیل یک حق طبیعی است. وقتی در آفرینش به‏ یک موجود استعداد و لیاقت کاری داده شد، این به منزله سند و مدرک‏ است که وی حق دارد استعداد خود را به فعلیت برساند، منع کردن آن ظلم‏ است.

باز داشتن زن از کوشش‌هائی که آفرینش به او امکان داده است نه تنها ستم به زن است، خیانت به اجتماع نیز می‏‌باشد. هر چیزی که سبب شود قوای طبیعی و خدادادی انسان معطل و بی اثر بماند به زیان اجتماع است. عامل انسانی بزرگ‌ترین سرمایه اجتماع است. زن نیز انسان است و اجتماع‏ باید از کار و فعالیت این عامل و نیروی تولید او بهره‏‌مند گردد. فلج‏ کردن این عامل و تضییع نیروی نیمی از افراد اجتماع، هم برخلاف حق طبیعی‏ فردی زن است و هم برخلاف حق اجتماع و سبب می‏‌شود که زن همیشه به صورت‏ سربار و کل بر مرد زندگی کند.»

آنچه طرح شد یکی از اشکالاتی است که به مسئله حجاب می‏‌گیرند؛ اینکه حجاب سبب رکود و تعطیل‏ فعالیت‌هائی است که خلقت در استعداد زن قرار داده است. اما در جواب باید گفت حجاب اسلامی موجب هدر رفتن نیروی زن و ضایع ساختن استعدادهای فطری او نیست. مبنای حجاب در اسلام اینست که التذاذات جنسی باید به محیط خانوادگی و به همسر مشروع اختصاص یابد و محیط اجتماع، خالص برای کار و فعالیت باشد. به همین جهت به زن اجازه نمی‏‌دهد وقتی از خانه بیرون‏ می‏‌رود موجبات تحریک مردان را فراهم کند و به مرد هم اجازه نمی‏‌دهد چشم چرانی کند. چنین حجابی نه تنها نیروی کار زن را فلج نمی‏‌کند، موجب‏ تقویت نیروی کار اجتماع نیز می‏‌باشد.

صفحات: 1· 2